May Tylor, organizatorka wesel, samotnie wychowuje sześcioletnią córkę. Pewnego dnia, spacerując, znajdują zwłoki. W małej Kylie coś się zmienia i niepokoi to matkę. Czy jej córeczka jest schizofreniczką? Dziewczynka zdaje się widzieć więcej niż rzeczy z tego świata i tak, za sprawą aniołka, z którym rozmawia Kylie, May poznaje Martina Cartiera – gwiazdę drużyny hokejowej.

Samotna kobieta, niezwykła dziewczynka i gwiazdor Boston Burins stają się rodziną. Wspólnie muszą przemierzyć drogi przeszłości, aby uwolnić się od bagażu, odnaleźć spokój i cieszyć się wzajemną miłością.

„- Widzisz te świetliki? – zapytał.
Kylie skinęła głową i przypomniała sobie, co opowiadał jej kiedyś.
- Przylatują z nieba – rzekł Martin. – Tak mawiała moja mama.
- Z nieba... – powtórzyła Kylie.
- Mam tam córeczkę – Martin wpatrywał się w drugi brzeg jeziora.
Jego twardy wzrok skierowany był prosto na stojącą tam drobną dziewczynkę, która zatrzepotała skrzydłami. Kylie zrozumiała, że niebawem odleci i serce zaczęło jej walić, bo bardzo chciała, żeby Martin także zobaczył Natalie; tę Natalie, która była dziś tu, nad Lac Vert (...).
- Natalie! – zawołała, ale Martin pomyślał, że mówi do niego.
- Tak, Natalie – odparł. – Mama ci powiedziała?
- Natalie! – Kylie krzyknęła głośniej.
- To przeze mnie widujesz anioły – doszedł do niej głos dziewczynki. – Jest coś, co muszę ci powiedzieć.
- Co?
- To wiąże się z moim ojcem – oznajmiła Natalie. – Potrzebna mu jest twoja pomoc.
- Jak mogę mu pomóc? – zdziwiła się Kylie.
- Ludzie bywają ślepi nie tylko dlatego, iż pozbawieni są wzroku – powiedziała Natalie. – Bywają też ślepi na miłość, na prawdę...”

Jest to opowieść o życiu w mroku i odnajdywaniu światła w sobie. Powieść pełna ciepła i odrobinę magiczna...