Rodzimy się i dorastamy z poczuciem misji. Musimy w ciągu naszego życia nauczyć się tylu rzeczy na własnych błędach, zadać sobie tyle pytań i nie znaleźć tylu odpowiedzi... Ale na to wszystko mamy przecież całe życie. Tylko co, jeśli nagle okaże się, że już nie mamy czasu? W takiej sytuacji znalazł się tytułowy Oskar. Przeczuwając zbliżającą się śmierć, postanawia całe życie zmieścić w dwunastu dniach, każdej nocy będąc bogatszym nie tylko o kolejne dziesięć lat, ale też o wiele doświadczeń związanych z dorastaniem, a potem starzeniem się. Z pomocą w tym jakże trudnym zadaniu przychodzi mu pani Róża, była zapaśniczka, potrafiąca rozwiązać, wydawałoby się, każdy problem. Rodzi się między nimi niezwykła więź. Oskar staje się mężczyzną, zakochuje się, a nawet dopuszcza się zdrady. Przyjaciółka, opowiadając o swoich walkach, przekazuje mu między wierszami przesłanie - na wszystko znajdzie się sposób, tylko nie można się poddać. Po niezwykłych dwunastu dniach Oskar umiera, tak młody, lecz przecież wszystko, co ważne w życiu mający już za sobą.