Taką właśnie książkę pożyczył mi znajomy, kiedy to ostatnio byłam i niego i szperałam po półkach, żeby sobie coś znaleźć do czytania.
Morderstwo przy brydżowym stoliku (Granovetter Matthew)
Uśmiechał się przy tym pod nosem.

Poczytałam i zrozumiałam ten jego uśmieszek.
"Al podniósł palec wskazujący. »Pierwsza kontra, w środku dowolnej licytacji, w której partner może jeszcze brać udział, jest wywoławcza. Jest to reguła licytacji dwustronnej. Ręka, która ma krótkość w ostatnim zalicytowanym kolorze, jest ręką, która powinna walczyć w licytacji. Często pasuję z dobrą kartą, aż licytacja przeciwników dojdzie do mego singletona, wtedy kontruję. Kontra oznacza wywołanie na kolorze ostatnio zalicytowanym. Innymi słowy, zapomnij o kolorach poprzednio głoszonych. Nie interesuje mnie, czy zalicytowali już wcześniej siedem kolorów, skoro po tym skontrowałem 2 piki. To oznacza kontrę wywoławczą bez koloru pikowego.«
Tak naprawdę, ja również stosuję takie opóźnione kontry wywoławcze (czasami wprwadzając w błąd partnera). Byłem szczęśliwy, że ktoś poparł tę teorię i wyraził ją w tak prosty sposób."


Prosty sposób. Rzeczywiście, jasna, czytelna wykładnia. Pikuś.

Tylko że dla kogoś, kto gra w brydża, a ja nie gram. I on o tym doskonale wiedział!

Nie jestem pewna, czy ta książka jest dobrze zakwalifikowana w biblionetce, jako kryminał. Co prawda wskazuje na to tytuł, ale zatrzęsienie brydża w książce (i inne przesłanki) wkazuje na poradnik dla graczy. Ale może potem się to zmieni...
Tylko nie jestem pewna, czy doczytam do końca.