Nie ma chyba w literaturze światowej drugiego twórcy, który mógłby dorównać Wilde’owi w sławie i niesławie.

Wielkość i upadek Wilde’a to tragedia grecka w nowoczesnym przebraniu. Ten Irlandczyk dzięki swojej twórczości, w tym przede wszystkim powieści "Portret Doriana Graya", baśniom z tomu "Szczęśliwy książę i inne opowiadania", jednoaktowej tragedii "Salome" oraz komediom salonowym, dzięki błyskotliwości umysłu został wyniesiony na same szczyty literackiej sławy i towarzyskiego sukcesu na początku lat 90. XIX wieku, żeby w roku 1895 zostać z nich strąconym na samo dno upadku, hańby i poniżenia. Po kilku latach sławy i powodzenia wielbiciel piękna, miłośnik "sztuki dla sztuki" i "król życia" został skazany na dwa lata więzienia i ciężkich robót i wtrącony do odosobnionej celi, prowadząc egzystencję złożoną z "gorzkich upokorzeń i dotkliwych niewygód".

Dlaczego tak się stało? Najlepszej odpowiedzi udziela on sam na kartach tej książki, która jest pierwszym tak obszernym wyborem listów Wilde’a udostępnionym czytelnikowi polskiemu. Listy te to nieocenione źródło do poznania Wilde’a niejako od wewnątrz i usłyszenia tej prawdy, która jest prawdą Oskara Wilde’a i o Oskarze Wildzie. Stanowią one też znakomite uzupełnienie biografii "Oskar i Bosie. Fatalna namiętność" Trevora Fischera.

[Wydawnictwo Książkowe Twój Styl, 2005]