Tom drugi "Sarantyńskiej mozaiki", którą tworzy też powieść "Pożeglować do Sarancjum".

Słynny mistrz układania mozaik, Kryspin, przybył do bajecznego miasta Sarancjum na wezwanie cesarza Valeriusa. Będąc człowiekiem, który żyje tylko dla sztuki, dla którego ambicja niewiele znaczy, pieniądze jeszcze mniej, a intrygi zupełnie nic, Kryspin pragnie jedynie zmierzyć się z wyzwaniem pod kopułą, która ma się stać wspaniałym sanktuarium i dziedzictwem cesarza.

Lecz pragnienie Kryspina nie zostanie spełnione. Miasto wrze od pogłosek o wojnie i spisków, a nieziemskie płomyki błyskają tajemniczo i znikają nocą wśród ulic. Valerius spogląda na zachód, ku ojczyźnie Kryspina, Varenie, by umocnić swoją władzę, a jego plan może mieć opłakane skutki dla rodziny i znajomych Kryspina.

Lojalność wobec ojczyzny wiele kosztuje Kryspina, ponieważ los układacza mozaik splótł się z losami Valeriusa, cesarzowej oraz młodej królowej Gisel, jego własnej monarchini, wygnanej do Sarancjum...

[Zysk i S-ka, 2004]