Powieść Iris Murdoch można by scharakteryzować następująco: środowisko inteligenckie, konflikty wewnątrzrodzinne, człowiek pośród rzeczy i na tle określonego pejzażu. Iris Murdoch pisze niemal bez wyjątku o ludziach pozbawionych kłopotów materialnych, ustabilizowanych. Bardzo często są to intelektualiści lub artyści. Podstawą i osnową każdego niemal dramatu jest konflikt międzyrodzinny, ściślej biorąc małżeński. Ciągła potyczka między komfortem życia bez skaz i burzliwych kolizji a stanem rozpaczy, niewiedzy, błąkania się, komplikacji zewnętrznych i wewnętrznych zda się bez wyjścia, stanem, który daje jednak szansę dotarcia do samego siebie, jest podług Iris Murdoch walką fundamentalną.

[Czytelnik, 1977]