Marek Hłasko (1934-1969) uważany jest za jednego z najważniejszych polskich pisarzy powojennych i jednego z pionierów literatury opisującej mroczne strony rzeczywistości PRL. Bohaterami swoich książek czynił często życiowych rozbitków, ludzi z marginesu i półświatka. Rozgłos przyniósł Hłasce tom opowiadań "Pierwszy krok w chmurach" (1956). Do innych ważnych utworów pisarza należą: "Cmentarze. Następny do raju" (1958), "Opowiadania" (1963), "Wszyscy byli odwróceni. Brudne czyny" (1964) oraz powieść "Sowa, córka piekarza" (1967). Od 1958 r. Hłasko przebywał i publikował za granicą.

"Piękni dwudziestoletni" to nie tylko książka autobiograficzna. Opublikowana trzy lata przed śmiercią pisarza jest także rodzajem przewodnika po PRL z opisami knajp, postaci życia kulturalnego oraz wydarzeń, o których dyskutowało się przy kieliszku. To wreszcie opowieść o idolach tamtych czasów: Jamesie Deanie, Humphreyu Bogarcie, Marlonie Brando. Właśnie ta książka wykreowała obraz Hłaski jako polskiego "buntownika bez powodu", zaś określenie "piękni dwudziestoletni" weszło na trwałe do języka polskiego.

["Polityka" Spółdzielnia Pracy, 2008]