Świat Pawła Huele jest prosty, nieskomplikowany: w naszym życiu musi się wydarzyć coś magicznego. Żyjemy w świecie uporządkowanym, w świecie realizmu, a jednak w tych na pozór zwyczajnych, codziennych wydarzeniach jest coś niepojącego, coś niesamowitego. To nic, że scenografia jest "prawdziwa" - tu liczą się zdarzenia, a tak naprawdę pointa.

Paweł Huelle jest znany z takich niebanalnych pomysłów, to nie przypadek, że jest autorem takich powieści, jak "Weiser Dawidek" i "Mercedenz-Benz". W "Opowieściach na czas przeprowadzki" jeszcze raz udowodnił, że świat może być dobry, szlachetny, choć niepozbawiony skaz. Język jest prosty, od razu przypadający do gustu czytelnikowi. Widzę tu pewne podobieństwo do słownika Małgorzaty Tulli. Oboje stwarzają własne, osobne światy, odrębne od innych postaci - być może oboje wyrośli na tych samych lekturach.