Osadzona w politycznych realiach Związku Radzieckiego lat 50. mikropowieść Panowej stanowi wnikliwy, nakreślony z dużą wrażliwością, psychologiczny portret dziecka. Narracja, przefiltrowana przez dziecięcą psychikę bohatera, toczy się wokół codziennych zdarzeń z życia małego chłopca z inteligenckiej rodziny; autorka dużo uwagi poświęca procesowi socjalizacji i nowym doświadczeniom społecznym małego Sierioży.

Wzruszająca lektura. Zdecydowanie najlepszy utwór Panowej.