"Emma i ja" to książka, której akcja toczy się w Karolinie Północnej w Stanach Zjednoczonych. Główną bohaterką i narratorką jest ośmioletnia Caroline. Mała Carrie ponad życie kochała swojego tatę, z którym przedwcześnie została rozdzielona. Tato bowiem lubił jak motylek skakać z kwiatka na kwiatek, aż wylądował na jednym kwiatku za dużo. Świadkiem zabójstwa ojca była mała Carrie, której świat od tego momentu przestał być tym, co uważa się za normalność.

Żeby zrekompensować sobie stratę ojca, Carrie poświęca się swojej "młodszej siostrze" Emmie. Dzieli z nią swe sukcesy (o ile jakieś się zdarzają) oraz porażki (tych jest niezwykle wiele). Dzieli z nią kary nakładane przez brutalnego i okrutnego ojczyma (bo przecież przykucie do łańcucha i karmienie psim jedzeniem jest brutalne i okrutne, czyż nie?). W wyniku splotu wielu nieprzyjemnych wydarzeń dochodzi do tragedii, która była nieunikniona.


Po książkę Elizabeth Flock sięgnęłam po długich namowach mojej mamy, która była nią zachwycona. Niestety, mnie książka nie zachwyciła. Owszem, wstrząsające były pewne momenty, zwłaszcza te, w których ojczym głównej bohaterki wkraczał do akcji, jednak nie było w książce niczego, co można by nazwać nowym czy odkrywczym. (Być może praca w wiejskiej szkole, gdzie spotykam się z podobnymi - a niejednokrotnie gorszymi - przypadkami traktowania dzieci, sprawia, że mam takie, a nie inne odczucia na temat tej książki).