Książka opowiada o typach spod ciemnej gwiazdy, agresywnych frustratach, którzy są kierowcami i wożą drzewo w Bieszczadach. Niewiele się dzieje poza tym, że faceci atakują się wzajemnie bez wyraźnych powodów, marzą o wyrwaniu się do miasta i zabijają na leśnych drogach w swoich zdezelowanych ciężarówkach. Do grupy dołącza Zabawa, członek partii, którego zadaniem jest przytrzymać ludzi na miejscu i zwieźć drewno. Zabawa nie jest komunistą-agitatorem, który zamierza uświadamiać politycznie tę grupę „czarnych charakterów”. Swoje zadanie realizuje bez sięgania do arsenału ideologicznego.

Powieść przedstawia ludzi wyrzuconych na margines społeczeństwa, którzy znaleźli się na odludziu w Bieszczadach. Bohaterowie książki przedstawieni są jednowymiarowo, brakuje im psychologicznej głębi. Nie wiadomo właściwie, dlaczego są tacy wściekli i źli na cały świat? Z pewnością mają powody, ale autorowi nie udało się tego pokazać.