Marzec upłynął mi w dużej mierze pod znakiem poezji. Do sięgnięcia po wiersze zachęciła mnie lista z czytatki Moniki.W 100 książek 25lecia III RP :
1. Koniec i początek (Szymborska Wisława) (3,5)
Przyjemne w formie, ale nie podoba mi się filozofia autorki wynikająca z treści wierszy.
2. Rovigo (Herbert Zbigniew) (5,0)
Wiersze przejmująco osobiste.
3. Elegia na odejście (Herbert Zbigniew) (4,5)
4. Epilog burzy (Herbert Zbigniew) (4,5)
5. Oda na dzień św. Cecylii (Wencel Wojciech) (3,0)
Zupełnie mnie nie rusza taka poezja (poza jednym wyjątkiem - "Boże Ciało")
6. Aniołek spuszcza główkę (Bursa Andrzej) (4,0)
Czasami ja też mam małe miasteczka tam, gdzie Bursa ;)
7. Tryptyk Rzymski: Medytacje (Jan Paweł II (właśc. Wojtyła Karol)) (5,0)
8. Raport z oblężonego Miasta i inne wiersze (Herbert Zbigniew) (5,5)

Drugą kategorią lektur marcowych były książki "wielkopostne", czyli mniej lub bardziej związane z religią:
9. Uwierzcie w koniec świata!: Współczesne proroctwo o powtórnym przyjściu Chrystusa (Badeni Joachim, Syrek Judyta) (3,5)
Podkreślenie wagi Paruzji dla Chrześcijan. Mam wrażenie, ze nieco zbyt często pojawiają się powtórzenia.
10. Europa Benedykta w kryzysie kultur (Benedykt XVI (właśc. Ratzinger Joseph)) (5,0)
Trzy wykłady sprzed wyboru na papieża: pierwszy o roli Chrześcijaństwa w kształtowaniu się cywilizacji europejskiej, drugi - o tym dlaczego Kościół nie może milczeć na temat aborcji i trzeci - "Co to znaczy wierzyć" o relacji wiara/ateizm/agnostycyzm i ciekawej interpretacji "zakładu" Pascala. Bardzo lubię jasny wywód i klarowny język autora.
11. Redemptor hominis (Jan Paweł II (właśc. Wojtyła Karol)) (3,0)
12. Dives in Misericordia (Jan Paweł II (właśc. Wojtyła Karol)) (4,0)
13. Apostołowie Słowian (Jan Paweł II (właśc. Wojtyła Karol)) (4,0)
Zdecydowanie bardziej podoba mi się styl pisania encyklik Benedykta XVI.

Poza tym przeczytałem:
14. Amor i Psyche (Apulejusz (Apuleius Lucius)) (ocena 4,0)
Jeden z mitów kształtujących nasza kulturę. Przeczytane w ramach przygotowań do "Dopóki mamy twarze" C.S.Lewisa.
15. Szewczyk Dratewka (Porazińska Janina (pseud. Ziomkówna Barbara)) (4,0)
Pouczająco, o tym jak dobre uczynki mogą zaprocentować w przyszłości.
16. Dym (Konopnicka Maria) (4,0)
W ramach wspominek lektur szkolnych.
17. 12 kroków od dna: Opowieść o trzeźwości osiągniętej dzięki Wspólnocie AA (Meszuge (pseud.)) (3,5)
Wędrująca książka. Rozjaśniła nieco temat AA.
18. Sąd Parysa (Bocheński Jacek, Szyszko Marek) (4,0)
Komiks, który lata temu był wśród lektur rozbudzających moje zainteresowanie antykiem.
19. Podróże misia Kazimierza (Wilk Paulina) (4,5)
Kolejna dobra część historii o misiu Kazimierzu i jego Ani.

Na koniec dwie pozycje, wobec których nie sposób przejść obojętnie:
20. Nie trzeba głośno mówić (Mackiewicz Józef (pseud. Lutosławski Roman lub Romanowska Felicja)) (5,5)
Trudno było przyzwyczaić się do formy, będącej skrzyżowaniem powieści z reportażem. Ale z czasem lektura coraz bardziej działa na emocje i rozum czytelnika. Każdy, kto chciałby trzeźwo spojrzeć na historię Europy wschodniej w czasie II wojny światowej powinien przeczytać ją obowiązkowo. Na końcu nie pozostaje nic innego, jak zgodzić się z dewizą Mackiewicza, że tylko prawda jest ciekawa. Ale o tym nie trzeba głośno mówić...

21.Znaki szczególne (Wilk Paulina) (4,0)
(Auto)biografia pokolenia urodzonego między 1975 a 1985r. Jeszcze przetrawiam. Powoli piszę recenzję i rozmyślam...
Spóźnione pokolenie.
Zbyt późno urodzeni, by zachłysnąć się Europą.
Zbyt późno, by wchodząc na rynek pracy zrobić efektowne kariery.
Zbyt późno, by móc pochwalić się stawianiem oporu reżimowej PRL-owskiej władzy.
Zbyt wcześnie by za granicą czuć się jak u siebie.
Zbyt wcześnie, by bez rezerwy i obaw podchodzić do każdej technologicznej nowinki.
Pokolenie niespełnionych aspiracji.