Czekałam z niecierpliwością na tę książkę. Kilka lat temu przeczytałam „Panią na Czachticach” Joža Nižnánsky'ego i ciekawa byłam nowego spojrzenia na Elżbietę Batory.

Niestety zawiodłam się mocno. Długa (kilkaset stron), miejscami nudnawa, ukazuje część faktów biograficznych, ale zupełnie pomija osoby, które według wszelkich pozycji na temat Elżbiety Batory odegrały bardzo dużą rolę w jej życiu (np. Ficzko czy Anna Darvulia, przedstawiona tu całkiem odmiennie niż w innych źródłach). Co najbardziej mnie zdziwiło – to zupełne pominięcie wątku „krwawej hrabiny”, nie ma słowa o tym, co jest najbardziej istotne we wszystkich opisach Elżbiety Batory – o jej chorobliwym (czy do końca udokumentowanym?, może to tylko domniemania…) dręczeniu i mordowaniu młodych służących dla zdobycia krwi, która miała jej pomóc zatrzymać młodość. Spodziewałam się zupełnie czegoś innego…