Joe był nie tyle niezwykłym chłopcem, co wyzwoloną energią. W jego obecności ogarniało człowieka pełne oczekiwania mrowienie - energia w jego dłoniach przybierała kształt, lekką ręką wyczarowywał bomby, motorowery wyścigowe i samoloty, żonglując nimi niby lekkomyślny czarodziej. Nigdy wcześniej nie spotkałem kogoś, kto z taką niefrasobliwością potrafił wprowadzać w życie swoje pomysły, kto wymykał się lękom i konwenansom. Śmiał marzyć o rzeczach niemożliwych i nie zauważał niechęci za swoimi plecami, wiele osób bowiem nie akceptowało Joego, zbyt wiele rzeczy było w nim niezrozumiałych. Większość ludzi to przeciętniacy, niektórzy - wręcz miernoty, ale są nadzwyczaj wyczuleni na zwiększoną koncentrację energii czy talentu u osób ponadprzeciętnych. Nie mają tego czegoś, co rozświetlałoby ich od środka, więc postaciom niezwykłym też tego odmawiają. Brak im talentu podziwiania innych, przejawiają jedynie talent do niewolnictwa i zazdrości. Kradną światło*.


---
* Tommy Wieringa, "Joe Speedboat", przeł. Małgorzata Diederen-Woźniak, wyd. WAB, 2009, s. 74.