Pisarz, nieznany z imienia i nazwiska, wychodzi z domu na spacer. Odwiedza kawiarnię, zagląda w zapomniane zaułki miasta, umawia się z kobietą. Można powiedzieć - bezproduktywny dzień, dzień odpoczynku. Jakże błędne myślenie. Otóż ów człowiek, pamiętajmy - pisarz - wyłania sposród tłumu kilka, kilkanaście osób i obdarza je nowym, literackim życiorysem. Jest to zabawa, chociaż ma ukryty cel - pokażać czytelnikowi proces powstawania powieści. Co prawda wątki poszczgólnych osób znikają, nie są kontynuowane, jednak można tu zobaczyć, jak pisarz myśli o swoich bohaterach, jak robi notatki na marginesie, jak rymy życia przeplatają się z rymami fikcji.

Pisarz - jak wygląda? czy jest demiurgiem? co robi, kiedy nie siedzi przy biurku? Gdzie robi zakupy? To pytania ludzi, którzy literaturą się nie interesują. Zatem - jakie pytania zadają ludzie, którzy literaturą się interesują? Proszę przeczytać "Rymy życia i śmierci" - w powieści tej jest odpowiedź. Odpowiedz Oza - oczywiście, jednego z wielu pisarzy świata. To jest jego i tylko jego pogląd na te sprawy - trzeba o tym pamiętać czytając "Rymy życia i śmierci".