– Dwoje dzieciątek się narodziło: jedno w Hiszpanii, to infant Filip; drugie w kraju flamandzkim, to syn Claesowy, którego później przezwą Sowizdrzałem. Z Filipa kat wyrośnie, albowiem spłodził go był Karol V, ciemięzca naszego kraju. Sowizdrzał zostanie sławnym doktorem gadek uciesznych i psot młodzieńczych, ale serce będzie miał dobre, albowiem spłodził go Claes, dzielny wyrobnik umiejący mozolnie, uczciwie i bez niczyjej krzywdy zapracować na chleb. Cesarz Karol i król Filip pognają konno przez życie, siejąc zło, jako że będą wojować, łupić i popełniać jeszcze inne zbrodnie. Claes pracując przez cały tydzień, żyjąc po bożzemu, wśród ciężkiej pracy śmiejąc się miast płakać, zostanie wzorem zacnych robotników flamandzkich. Sowizdrzał zawsze młody, bo nigdy nie umrze, będzie uganiał po świecie, nigdzie dłużej nie zagrzawszy miejsca. Będzie hołyszem, szlachcicem, malarzem, rzeźbiarzem – wszystkim na raz. I tak będzie wędrował po świecie chwaląc rzeczy piękne i dobre, a na wszelkie głupstwo pyskując szyderczo. Szlachetny ludu flamandzki, Claes jest odwagą twoją, Soetkin – twoją nieustraszoną matką, a Sowizdrzał – twoim duchem; dziewczę miluchne i wdzięczne, towarzyszka Sowizdrzała, jak i on nieśmiertelna, będzie twoim sercem, a baryła pękata, Jagnuszek Poczciwiec – brzuchem twoim. Na górze zasiądą pożeracze ludu, a w dole – ofiary; w górze fruwać będą trutnie-złodzieje, a niżej pszczoły pracowite, w niebie zaś rany Chrystusa krwią spłyną.
To rzekłszy Katheline, czarownica dobra, zasnęła*.


---
* Karol de Coster, "Przygody Dyla Sowizdrzała", przeł. Julian Rogoziński, Państwowy Instytut Wydawniczy, 1957, s. 38.