"[...] To wojna na pustyni! [...] karabiny maszynowe, samoloty, które unoszą się nad pustynią, rzucając informacje o pozycjach Arabów, zabierając - zbyt rzadko - rannych do szpitala. O ile zdołają zabrać. Bo częściej ranny ginie okrutną śmiercią, dostawszy się w ręce wroga, albo - z litości - dobijają go koledzy. Jeńców się tam nie chowa ani z jednej, ani z drugiej strony. Półżywych - bywa - zakopuje się z żywymi, tak że widać, jak piasek się rusza...

Białoskórski opisuje to wszystko z homerycką prostotą. Czasem żal mu było tych Arabów, «bo oni podobno walczą o wolność» - pisze Białoskórski - ale gdzie tu ulokować współczucie, kiedy wciąż trzeba bronić swojej głowy i brać odwet za swoich kolegów.

I pomyśleć, że w tych warunkach, raz po raz, pamiętnikarzowi tryska spod pióra humor, nie robiony ani trochę, naturalny. Zwłaszcza gdy nasz Joseph zetknie się z innymi Polakami, których w Legii nie brak. Wówczas anegdoty jego, wspominki, kawały żołnierskie trącą stylem naszych «legunów», zwłaszcza że i tu ciągle mowa jest o «legionach» [...]".

Tadeusz Boy-Żeleński


[Oficyna Wydawnicza RYTM, Bellona, 2013]