Chciałbym, żeby książka ta dotarła do rąk wszystkich, którzy potrzebują światła, aby nie zwątpili w sens ofiary związanej z przyjęciem nowego życia.
Od dawna nurtowała mnie myśl utrwalenia wrażeń z przebytego porodu zapisanych przez kobiety tuż po jego ukończeniu. Przez wiele lat patrzyłem z narastającym podziwem, jak matka potrafi wówczas "tracić siebie", cała oddana dziecku, które opuszcza gościnne pomieszczenie w głębi jej ciała i wchodzi w nowy, nieznany świat. Chciałem niejako udokumentować swoje osobiste spojrzenie i udostępnić je innym. Czułem się także zobowiązany ponieważ dane mi było oglądać z bliska to misterium zmagania się ludzkiego ducha z oporem i bezwładen materii...*


---
* Włodzimierz Fijałkowski, "Dar rodzenia", wyd. Pax, 1983, s. 7.