Kate Sinclair ma 47 lat, prowadzi prywatną praktykę psychoterapeuty, ma swój własny gabinet. Jej mąż, Larry, jest budowniczym, są już 24 lata po ślubie. Mają dwie córki: siedemnastoletnią Sarę i czternastoletnią Michelle. Kate opiekuje się też matką, która ma 75 lat i jest rezydentką Domu Pogodnej Jesieni, ośrodka dla niezależnych seniorów, nie wymagających specjalnej opieki. Utrzymuje też rodzinne więzi z Jo Lynn, przyrodnią siostrą, młodszą od niej o 10 lat.

Akcja powieści rozpoczyna się w momencie, kiedy podczas spotkania przy kawie Jo Lynn ogląda gazetę, patrzy na zdjęcie przystojnego mężczyzny i mówi do Kate, "jest śliczny... wyjdę za niego za mąż". Nie byłoby w tym nic dziwnego, ot, takie żarty, gdyby nie fakt, że zdjęcie to przedstawia Colina Friendly'ego, oskarżonego o brutalne zamordowanie 13 kobiet, i że Jo Lynn mówi to całkiem poważnie.

Jak decyzje i postępowanie Jo wpłyną na rodzinę Kate? Czy Sara i Michelle, wychowywane w tej samej rodzinie, mogą byc tak różne? Jak Kate i Lo poradzą sobie z matką, u której zaczynają się objawy choroby Alzheimera?

Wnikliwa obserwacja psychologiczna i pokazanie, jak bardzo zło fascynuje ludzi, jakie emocje wyzwala, sprawia, że powieść trzyma w napięciu i czytając, cały czas szybko chciałam się dowiedzieć, co dalej, jak to się skończy?

Polecam!!!