20 ocen książki (moja 21.), średnia 4,75, oj marnotrawstwo wielkie... Nie mogę się przestać zastanawiać, co decyduje o byciu poczytnym bestsellerem lub tylko nieodkrytym skarbem. W tym przypadku wypadło na drugi wariant.

Alberto Marini stworzył niesamowite studium zła i psychopatycznego umysłu. Głównym bohaterem jest nienawidzący życia Cilian, który każdego dnia stojąc na skraju przepaści, zastanawia się nad sensem dalszego życia, w konfrontacji z powodami pchającymi go do zrobienia kroku w przód. Jednego kroku, który by zakończył jego egzystencję. Oprócz życia, Cilian nienawidzi jeszcze bardziej szczęścia innych ludzi. Wykorzysta każdą sytuację, aby zrobić komuś przykrość, a im większą, tym lepiej się dzięki temu czuje. Nie oszczędzi nikogo, ani samotnej staruszki, której jedyną pociechą są psy, ani małej, ale równie złośliwej co on dziewczynki. Jednak największym jego wyzwaniem jest piękna, rudowłosa dziewczyna Clara, której największym przewinieniem jest wieczny optymizm, uśmiech oraz umiejętność dostrzegania pozytywów w każdej sytuacji. Clara jest jego obsesją i Cilian posunie się do każdej możliwości, aby tylko ją unieszczęśliwić i zobaczyć jej smutek i łzy. Dzięki wykonywanej pracy i stanowisku (jest konsjerżem - dozorcą budynku) ma nieograniczony dostęp do mieszkań, co w połączeniu z jego fantazją nie służy dobremu samopoczuciu mieszkańców.

Historia bardzo wciąga. Z każdą następną stroną czytelnik zastanawia się, jakie jeszcze sposoby psychicznego gnębienia uda się mężczyźnie wymyślić.

Jeśli szukacie czegoś upiornego to Cillian Was nie zawiedzie.

Na podstawie tej książki powstał film "Słodkich snów".