Można uznać trzeźwienie za długi i niepozbawiony meandrów, ale dający wiele zadowolenia proces stawania się sobą. Przynosi on mnóstwo satysfakcji i radości, dlatego wielu trzeźwiejących alkoholików daje wyraz swojej wdzięczności za uzależnienie: bez niego bowiem nie musieliby pracować nad sobą i nie zyskaliby takiej autentyczności, harmonii wewnętrznej, zdolności do miłości. Kryzysy i trudności na drodze trzeźwienia nauczyli się traktować jako wyzwania, mają też lepsze narzędzia do radzenia sobie z przeciwnościami, nabyte w trakcie terapii uzależnienia i całego procesu trzeźwienia. Tak więc osoby, które trzeźwieją, gruntownie zmieniają swoje nastawienie do życia.

[Istytut Psychologii Zdrowia PTP, 2006]