Hipnotyzerka
Stalking – nękanie, nachodzenie i natarczywe narzucanie się innej osobie. Zjawisko rozwijające się wraz z postępem technologicznym, ułatwiającym lokalizację każdego. Przyzwyczailiśmy się niejako, że o nękaniu mówimy zawsze z pozycji ofiary. Co jednak kieruje dręczycielem, czemu nęka? Liane Moriarty w „A teraz śpij” podejmuje temat stalkingu z punktu widzenia porzuconej kobiety, która nachodzi byłego partnera. „Stalking. Za pierwszym razem, kiedy to usłyszałam, byłam w szoku. Ja – go nękam? Nie jestem jakąś świrniętą stalkerką. Mieszkaliśmy razem. Chcieliśmy mieć dziecko. Jedynym powodem, dla którego za nim jeżdżę, jest to, że chcę go widzieć, rozmawiać z nim, spróbować go zrozumieć”*.
Co sprawia, iż Saskia obsesyjnie śledzi Patricka i nie może pogodzić się z rozstaniem? Liane Moriarty z pietyzmem analizuje psychikę dręczycielki i odmalowuje jej obraz. Nie mniej ciekawy – choć potraktowany z mniejszą uwagą – jest portret psychologiczny drugiej bohaterki. Ellen to trzydziestokilkuletnia hipnoterapeuta, która pomaga pacjentom za pomocą hipnozy pozbyć się nałogów i przełamać wewnętrzne bariery. Australijska pisarka w interesujący sposób zgłębia ten temat i przedstawia naukowe podstawy hipnozy. „A teraz śpij” to również historia Patricka – wdowca nękanego przez Saskię, który usiłuje poukładać swoje życie.
Liane Moriarty ma niebywały talent do opisywania codzienności. Robi to z niewymuszoną gracją. Udaje jej się uchwycić ulotne chwile i drobnostki z godną podziwu uwagą i zainteresowaniem. Opisuje zwykłe, codzienne relacje międzyludzkie – od sprzeczek o drobiazgi po kłótnie na istotne tematy. Wszystko to czyni lekkim piórem, tworząc interesujący obraz z życia współczesnego miasta.
„A teraz śpij” jest zajmującą opowieścią o otaczającej nas rzeczywistości – o zwykłych problemach i życiowych tragediach. W końcu jedne od drugich oddziela tylko cienka nić i dotykają wszystkich. Usiądźmy więc wygodnie na fotelu w gabinecie Ellen, z którego roztacza się się widok na ocean, i dajmy się zahipnotyzować.
---
* Liane Moriarty, „A teraz śpij”, przeł. Katarzyna Rosłan, wyd. Prószyński i S-ka, 2012, s. 285.
(c)Wszystkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie bez zgody autora zabronione.