Czytając "Dolinę nicości" miałem wrażenie, że czekałem na takę książkę od długiego czasu. Autorowi udało się w mistrzowski sposób stworzyć zwartą i bardzo wciągającą fabułę, osadzając ją idealnie w polskich realiach okresu potransformacyjnego. Wszystkie nazwiska i nazwy redakcji, gazet są w powieści wymyślone, jednak czytelnik dosyć łatwo dopasuje je do osób i pism istniejących w polskiej rzeczywistości.

Powieść pokazuje mechanikę zakulisowych porozumień i konszachtów poszczególnych graczy, odsłaniając nam rzeczy, których sami moglibyśmy nigdy nie zobaczyć (a istnienia których moglibyśmy sie jedynie domyślać). A wszystko to poskładane jest w ciekawą i wciągającą fabułę, co powoduje że książkę czyta się doskonale, jak powieść sensacyjną, a smutna refleksja na temat polskiej rzeczywistości przychodzi po chwili.
Polecam