Polityka historyczna budzi wielkie namiętności nie tylko w Polsce. W świecie wywłaszczonym z utopii rośnie rola przeszłości. Siły polityczne, instytucje publiczne, reżimy władzy coraz częściej szukają w niej legitymizacji swych działań. Sposób, w jaki funkcjonuje pamięć zbiorowa i użytek, jaki czynimy z dyskursu historiograficznego nie są zatem neutralne i niewinne.

W swojej książce Enzo Traverso śledzi transformacje zachodniej historiografii w ciągu kilku ostatnich dziesięcioleci. Rekonstruuje spory toczone wokół rewolucji francuskiej 1789 r. i rosyjskiej 1917 r., faszyzmu, nazizmu i komunizmu, totalitaryzmu i imperializmu, Holocaustu i ruchu oporu. Sposób, w jaki zmieniało się dominujące spojrzenie na te wydarzenia i fenomeny dziejowe odzwierciedla i wzmacnia ewolucję ideologiczną społeczeństw europejskich. Coraz bardziej konserwatywna, niechętna tradycjom demokratycznym wizja historii, która dominuje w głównym nurcie debaty publicznej, dostarcza dziś uzasadnienia dla autorytarnych projektów politycznych. Traverso stara się zarysować alternatywę dla takiego sposobu uprawiania i zinstrumentalizowania historii.


Enzo Traverso (ur. 1957) – włosko-francuski historyk i politolog. Jest profesorem nauk politycznych na Uniwersytecie Pikardii im. Juliusza Verne’a. Napisał m.in. "Les Marxistes et la question juive" (1990), "Le Totalitarisme: Le XXe siècle en débat" (2001), "Le Passé, mode d'emploi: Histoire, mémoire, politique" (2005), "A Feu et a sang: De la guerre civile européenne, 1914-1945" (2007). W Polsce, w bibliotece "Le Monde diplomatique", ukazała się książka "Europejskie korzenie przemocy nazistowskiej" (2011).

[Książka i Prasa, 2014]