Cywilizacja ludzka dąży do doskonałości. Natura jednak nie lubi dysproporcji i powoli sprowadza sytuację do tej, sprzed dwudziestu lat, do której doprowadził Richard Garrison. Wśród ludzi zaczyna zbierać żniwo Bełkot, tajemnicza choroba odbierająca rozum. Potomek Garrisona, sam cierpiący na Bełko, próbuje odkryć swoją rolę w wydarzeniach, które zaczynają nabierać tempa. Chyba najlepsza część trylogii. Tak jakby Lumley nabrał wprawy i coraz sprawniej radził sobie z tekstem. Może w tym być duża zasługa tłumacza, który wciskał w historię wszelkiego rodzaju idiomy. Czyta się dość lekko, choć przewidywalnie. Nie męczy jak część pierwsza i jest dużo bardziej płynna od drugiej.

4/6