Dodany: 16.09.2015 21:24|Autor: delirio

Czytatnik: myśli rozwiane

z "Wiewiórki z Central Parku..." Pancol


Chcę być bogata, sławna, mieć klasę, żeby wszyscy się mnie bali i nienawidzili mnie.


Nie będę przez nikogo cierpieć. Nigdy żaden mężczyzna nie zobaczy moich łez. Nie godzę się na cierpienie, ból, zwątpienie, zazdrość, nerwowe oczekiwanie, zapuchnięte oczy, pożółkłą cerę zakochanej, którą zżerają podejrzenia, porzucenie...


Postanowiłam raz na zawsze, że jestem osobą niespotykaną, jedyną w swoim rodzaju, wspaniałą, wyjątkową, piękną do utraty tchu, inteligentną, wykształconą, oryginalną, zdolną, nieprzeciętnie zdolną.


Wiedz, że ten, kto nie koncentruje się na sobie, nic w życiu nie osiąga. Gdybym w wieku lat dwudziestu nie była Narcyzem, w wieku lat czterdziestu poszłabym w odstawkę, a o tym mowy być nie może!


Kiedy ktoś się lubi, ma dla siebie szacunek, umie się bronić. Nie pozwala sobie wejść na głowę. A gdy się nie lubi, wpuszcza wszystkich do domu i pozwala się zadeptać.


Są ludzie, z którymi spędzasz znaczną część życia i nie przynoszą ci nic. Nie oświecają, nie żywią, nie dodają skrzydeł. I tak masz szczęście, jeżeli nie niszczą cię powoli, uczepieni twoich kostek, wysysając z ciebie krew.
Są tacy, których się mija, ledwie zna, a mówią jedno słowo, zdanie, poświęcają ci minutę, pół godziny i zmieniają bieg twojego życia. Niczego od nich nie oczekiwałaś, ledwie ich znałaś, przyszłaś lekkim krokiem na spotkanie, a jednak gdy rozstajesz się z tymi zadziwiającymi ludźmi, odkrywasz, że otwarli w tobie jakieś drzwi, uruchomili jakiś spadochron, obudzili energię, jaką jest pragnienie, i dzięki niej przekroczysz granice samej siebie. I nigdy już nie będziesz się czuła jak źdźbło trawy, będziesz tańczyła na chodniku, a twoje ramiona sięgną nieba...


Trzeba się prężyć z dumą, aby zyskać szacunek.


Jeżeli ja nie będę z siebie dumna, to kto będzie ze mnie dumny?
Nikt.
Jeżeli ja nie będę miała do siebie zaufania, to kto będzie miał do mnie zaufanie?
Nikt.
I do końca życia nie przestanę padać na pysk...
A celem życia nie jest ciągłe padanie na pysk.


Mówisz "chcę to" i masz. Ale musisz w to włożyć całe serce. Nie oszukiwać. Myśleć ze wszystkich sił: chcę to, chcę to, chcę to...


Chcieć o kimś zapomnieć, to znaczy myśleć o nim przez cały czas.


- A... jeżeli nie wygrasz? Może nie powinnaś popadać w taki entuzjazm...
- Jak to: nie wygram? Ależ to niemożliwe! Zabraniam ci dopuszczać do siebie choćby cień wątpliwości, mogłabyś mnie zarazić!
- Mówiłam to z ostrożności.
- Więc nie mów tak nigdy więcej, bo przyniesiesz mi pecha!


Za tą mgłą rozciąga się na pewno wspaniałą panorama, a to, że jej nie widzą, nie świadczy o tym, że jej nie ma. Wiara w życie to przekonanie, że ta panorama istnieje i że za tą mgłą jest gdzieś miejsce dla ciebie. Teraz sądzisz, że jesteś bardzo malutki, bez znaczenia, ale gdzieś za całą tą szarością przygotowano dla ciebie miejsce, w którym będziesz szczęśliwy. Więc nie osądzaj swojego życia na podstawie tego, czym jesteś dzisiaj, osądzaj je, myśląc o tym miejscu, które wreszcie zajmiesz, jeżeli będziesz naprawdę uczciwie go szukał.


Trzeba pracować nad swoimi relacjami z ludźmi, nie powtarzać ciągle tych samych schematów.


Zapamiętaj: każdy sam odpowiada za własne życie. Nie należy winić nikogo za swoje błędy. Każdy jest twórcą własnego szczęścia, a nieraz także główną przeszkodą na drodze do niego. Mogę dać ci tylko jedną radę: słuchaj, słuchaj głosiku w swojej duszy, zanim wybierzesz własną drogę... A kiedy usłyszysz ten głosik, idź za nim ślepo. Nie pozwól nikomu decydować za siebie. Nigdy nie bój się dążyć do tego, na czym ci zależy.


Myślę, że na tym właśnie polega prawdziwa miłość: mieć wrażenie, że jest się w swoim życiu, a nie z boku. Na właściwym miejscu. Nie silić się na nic, nie szamotać, aby spodobać się drugiej osobie, ale być taką, jaka jestem.


Szczęście nie zawsze jest tam, gdzie się na nie czeka. Nieraz jest tam, gdzie nikt go nie widzi. A zresztą, kto powiedział, że przez cały czas trzeba być szczęśliwym? Nie musi się być szczęśliwym cały czas ani tak jak wszyscy. Własne szczęście się wymyśla, jest się szczęśliwym na swój sposób, nie ma jednego wzorca.


Mężczyzna nie kocha dla zalet, nie kocha dlatego, że zawsze przy nim jesteś, nie kocha jak żołnierzyk. Mężczyzna kocha za randkę, na której się nie zjawisz, za pocałunek, którego odmawiasz, słowo, którego nie wymawiasz. Nade wszystko nie wolno być przewidywalną.


Bez pieniędzy nigdy nie jest się wolnym. Pieniądze służą do kupowania wolności na metry. A każdy metr wolności ma swoją cenę. Bez wolności zgina się kark, pozwala się zdeptać życiu i mówi dziękuję.


Z refleksji bardzo szybko się otrząsała. Nie miała czasu do stracenia.


Rozliczył się z przeszłością. Zadecydował, że nie może jej zmienić, ale może zmienić sposób, w jaki ją postrzega. Nie dopuścić by była dla niego ciężarem, raniła go, zajmowała całe miejsce i nie dawała oddychać. Nie grał już żadnej roli.


Przez całe życie próbowałem być sobą na ekranie i zrozumiałem, że to najtrudniejsza rzecz na świecie. Bo trzeba mieć pewność siebie. Odważyłem się na pewną mimikę, unoszenie brwi, postawy, które były wyłącznie moje. Stworzyłem własny styl.


- Masz ochotę skończyć tę szkołę, do której zdajesz?
- Nie, niespecjalnie... Ale to bardzo dobra szkoła, najlepsza we Francji.
- Cz to twój pomysł?
- Nie. Rodzice chcą, żeby...
- Więc zastanów się, czego ty chcesz... Bo jak słucham tego, co opowiadasz, mam wrażenie, co przykro mi mówić, że jesteś jedynie statystą we własnym życiu. Nie podejmujesz żadnych decyzji, znosisz los.


Dojrzewamy dzięki spotkaniom z ludźmi. Jeżeli wychodzimy im naprzeciw. Wielu ludzi nie potrafi wykorzystać pięknych spotkań z obawy, że zmienią ich życie, zaprowadzą na nieznaną drogę.


Myślę, że to los wszystkich, którzy odnoszą sukces. Opowiada się na ich temat bzdury. Nie pozwalam, aby dotykały mnie tego typu historie. I nie pozwalam także, aby idioci dyktowali mi, jak mam żyć. Niech myślą, co chcą, niech piszą, co im się podoba! Zależy mi jedynie na tym, żebym sam wiedział, kim jestem. Mam gdzieś, co myślą inni, i ty powinieneś postępować podobnie.


Wiesz, rodzice zawsze w końcu wystawiają ci rachunek i każą go zapłacić. I lepiej jest zapłacić i wybaczyć im. Ludziom zawsze się wydaje, że wybaczanie jest oznaką słabości, ja myślę coś przeciwnego. Właśnie gdy przebaczasz rodzicom, stajesz się silny.


Pomyślałam, że skoro my mamy wątpliwości, zawsze myślimy, że nigdy nam się nie uda, to jak inni mogą mieć do nas zaufanie? Jeżeli ja nie uwierzę w siebie, to kto we mnie uwierzy? Jeżeli ja nie jestem w stu procentach pewna siebie, to kto będzie? Trzeba pokazać ludziom, że jesteśmy wspaniałe, bo w przeciwnym razie nie będą o tym wiedzieć.


Bez marzeń jest się tylko biedną istotą ludzką z bezsilnymi ramionami, nogami biegnącymi bez celu, ustami, które łykają powietrze, pustymi oczami. Marzenie jest tym, co nas zbliża do Boga, do gwiazd, czyni nas większymi, piękniejszymi, jedynymi na świecie... Ludzie bez marzeń są tacy malutcy. Tacy malutcy, tacy niepotrzebni... Przykro patrzeć na człowieka, który żyje tylko codziennością, tylko rzeczywistością codzienności. Przypomina drzewo bez liści. Trzeba dołożyć drzewom liście. Dokleić im masę liści, żeby drzewo było wielkie i piękne. Jeżeli niektóre liście spadną, to trudno, doklei się kolejne. I następne, i następne, nie zniechęcając się... Dusze oddychają marzeniami. Wielkość człowieka tkwi w marzeniach.


Życie jest jak jazda na rowerze, żeby utrzymać równowagę, musisz się poruszać naprzód.


Szczęście zawsze sprzyja odważnym.



(c)Wszystkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie bez zgody autora zabronione.

Wyświetleń: 369
Dodaj komentarz
Patronaty Biblionetki
Biblionetka potrzebuje opiekunów
Recenzje

Użytkownicy polecają:

Redakcja poleca: