Książka nie zajmuje się postacią Naczelnika jako polityka, wojskowego czy męża stanu. Opowiada o jego związkach z kobietami, które trwały u jego boku, towarzyszyły mu w życiu i działalności konspiracyjnej i kochały go nawet wówczas, gdy on je odtrącił. Piłsudski, jak wszyscy wybitni ludzie, nie był łatwy we współżyciu, o czym boleśnie przekonały się wszystkie jego partnerki. Biografowie Piłsudskiego zauważają w każdym z jego związków trzy zasadnicze fazy: pierwsze zauroczenie, które przeradzało się w głęboką fascynację, potem następowało pogłębienie więzi uczuciowej oraz intelektualnej, a następnie postępująca obojętność. Kobiety swego życia traktował bardzo instrumentalnie, a one nigdy nie przestały kochać tego nietuzinkowego, fascynującego mężczyzny.

[Bellona, 2014]