Jako gorliwy badacz historii alpinizmu wiedziałem, że Everest od czasu wyprawy Brytyjczyków w 1921 roku pozbawił życia ponad 130 osób. Oznaczało to mniej więcej jeden wypadek śmiertelny na czterech wspinaczy, którzy zdołali dotrzeć do szczytu. Wiedziałem też, że wielu z tych, którzy zginęli, było o wiele silniejszych ode mnie i miało znacznie więcej doświadczenia w wysokich górach niż ja. Odkryłem jednak, że chłopięce marzenia potrafią odżyć z nieoczekiwaną siłą, a wówczas zdrowy rozsądek bierze w łeb. Pod koniec lutego 1996 roku zadzwonił do mnie Bryant. Oznajmił, że czeka na mnie miejsce w zbliżającej się wyprawie na Everest prowadzonej przez Roba Halla. Gdy zapytał mnie, czy jestem pewien, że chcę przez to przejść, odpowiedziałem "tak", nie robiąc nawet przerwy na zaczerpnięcie oddechu*.

---
* Jon Krakauer, "Wszystko za Everest", przeł. Dorota Konowrocka, wyd. Mayfly, 2009, s. 42.