August Gailit (1891-1960) – klasyk literatury estońskiej, od r. 1944 przebywający na emigracji w Szwecji – jest autorem tomów opowiadań (m.in. "Karuzela szatana", "Pamiętasz miła") i wielu powieści ("Czerwona śmierć", "Ziemia ojców", "Okrutne morze", "Płonące serce" i in.).

Jego najbardziej znana powieść "Dziwny świat Tomasza Nipernaadiego" (1928) była tłumaczona m.in. na język niemiecki, flamandzki, francuski i angielski; fragmentarycznie ukazywała się również w Polsce na łamach czasopism. Żywe zainteresowanie jej publikacją przejawiała Zofia Nałkowska, o czym wspomina w swych "Dziennikach". Tytułowym bohaterem książki, przesyconej klimatem poezji modernistycznej i folkloru skandynawskiego, jest bujający w obłokach fantasta, romantyczny trubadur spragniony wielkiej miłości, a także pełnej, nie skrępowanej drobnomieszczańskimi konwenansami swobody. Nipernaadi szuka tego wszystkiego z dala od miejskiego zgiełku, wędrując od wioski do wioski. Tragikomiczne są jego zderzenia z ludźmi, którzy biorą go za naciągacza, kłamcę, a nawet oszusta. Niepoprawny marzyciel przeżyje wiele nieprzyjemnych i niebezpiecznych, choć często zabawnych przygód.

[Państwowy Instytut Wydawniczy, 1988]