Przesympatyczna książka o przygodach trójki rodzeństwa: 4-letniego Tomka, 6-letniej Ewy i całkiem dużego Antosia, który skończył szkołę podstawową. Mieszkają w gajówce na Leszczynowej Górce, są dziećmi gajowego. Najstarszy Antoś pomaga już tacie w pracy, zbiera nasiona różnych drzew, by tworzyć z nich siewki. Ale i maluchy są chętne do pomocy! Dzieci kochają las, jego mieszkańców. Spędzają mnóstwo czasu na zabawach na świeżym powietrzu, obserwują życie podwórka i zmieniającą się przyrodę.

To książka dzieciństwa nie tylko mojego pokolenia, ale i pewnie moich rodziców. Jednak mimo upływu czasu nie traci na uroku! Momentami czujny rodzic wyczuwa naleciałości społeczno-ekonomiczne tamtych czasów (ot, choćby akcja sadzenia drzew, w której brała udział cała Polska! To było święto!), ale małemu czytelnikowi zupełnie to nie przeszkadza. Przychodzą mi na myśl te zamierzchłe czasy ;), kiedy nikomu nigdzie się tak bardzo nie spieszyło, kiedy dzieci wymyślały świetne zabawy, zamiast siedzieć przed tv lub laptopem, kiedy można było wspinać się na drzewa, zamiast pędzić na dodatkowe zajęcia. Jednak miało to swój urok!


[Recenzja pojawiła się również na moim blogu]