Pierwsza powieść tego pisarza, z którą miałam styczność. „Pantera w piwnicy” ma wszystko, co powinna mieć dobra powieść: ciekawe tło, dobrze skonstruowaną, w tym wypadku pierwszoosobową narrację i ciekawą fabułę. Wciągnęła mnie ona od pierwszej kartki i sprawiła, że przeczytałam książkę od deski do deski, nie chcąc się od niej oderwać.

Przejmująca opowieść o dwunastolatku, któremu przyszło żyć w ciężkich czasach godzin policyjnych i ograniczania Żydów przez wrogów - Brytyjczyków. Chłopiec działa w „podziemiu”, ale pewnego dnia poznaje brytyjskiego policjanta, który, jak się okazuje, nie jest taki jak wróg, którego sobie chłopiec wyobrażał. Tak to wszystko się zaczyna. Autor doskonale ukazuje rozterki wieku dojrzewania, pierwsze odpowiedzialne decyzje, a nawet pierwsze zainteresowanie dziewczynami. Podoba mi się sposób narracji, która wskazuje na to, że chodzi i swego rodzaju wspomnienia Profiego wydobyte z pamięci po latach.

Styl jest prosty i lekki, dzięki czemu historia może dotrzeć do wielu ludzi, a niesie ze sobą - moim zdaniem- ważne przesłanie.

Amos Oz jest wymieniany jako pretendent do literackiej nagrody Nobla. Myślę, że całkiem słusznie i z chęcią widziałabym ją w jego ręku.

Cieszę się, że spośród wielu jego pozycji wybrałam właśnie „Panterę w piwnicy”. Jestem pewna, że jeszcze niejeden raz do niej wrócę.

Polecam.