Komentarze użytkownika derryblossom

PS (bo napisałam za krótki komentarz) Lubię w parze Elizabeth/Darcy to, że nie mdleją i nie drżą na swój widok, jak większość powieściowych par; zamiast tego nie wiedzą, o czym ze sobą rozmawiać, jest bardzo niezręcznie, a potem biorą milczenie drugiej osoby za wyraz obojętności, a nawet niechęci.

Hm, widać jestem jedną z niewielu kobiet, która nie zakochała się w mężczyźnie nie szanującym ukochanej do tego stopnia, że ją porwał i chciał zmusić do małżeństwa. Nie przeczę, że Bohun ma urok, ale nie wybaczam mężczyznom traktowania kobiet jak rzeczy. (No dobra, chyba że są Sienkiewiczem i użyli pewnej fikcyjnej kobiety jako bardzo irytującego "narzędzia fabularnego", bo dla mnie Helena nie jest niczym więcej.)

Bardzo ładna recenzja :) Rzeczywiście, jedną z największych zalet "Dumy i uprzedzenia" są bohaterowie - przy czym uważam, że (chyba) powszechnie uwielbiany przez dziewczęta pan Darcy jest najmniej interesujący. Uwielbiam nadętego, głupiego, snobistycznego Collinsa, ironicznego i cynicznego pana Benneta (a ta dwójka razem już w ogóle kreuje niewyobrażalną ilość komizmu), ograniczoną i chorującą na nerwy panią Bennet, apodyktyczną i wścibską lady C...

Dziękuję, sama znalazłam ten tag, ale podane tam książki mnie nie satysfakcjonują i mam nadzieję, że ktoś poleci mi coś innego.

Nie pamiętam, jaka była różnica wieku pomiędzy bohaterami, ale: "Dziwne losy Jane Eyre" Charlotte Brontë, "Rebeka" Daphne du Maurier - bohaterki mają jakieś dwadzieścia lat, a ukochani dwa razy więcej "Wyznania gejszy" Arthur Golden - bohaterka zakochuje się w dorosłym mężczyźnie jako mała dziewczynka, chociaż "zakochuje się" to chyba złe słowo, bo nie ma w tym uczuciu fascynacji erotycznej; po prostu uważa go za wspaniałego człowieka i marzy o...

Bardzo dobra, ciekawie napisana recenzja! Chyba dzięki niej przeczytam tę książkę. Pozostaje tylko pytanie, jak żyją po przeczytaniu "Ciemno, prawie noc" mieszkańcy Wałbrzycha? :D

Zgadzam się - nie mam pojęcia, o czym była ta książka, ale na pewno ani o diable, ani o zemście. Tak jak napisałaś, powieść skupia się na małżeństwie i macierzyństwie Andy, a raczej nie tego byśmy oczekiwali po pierwszym tomie. Żeby chociaż fabuła "Zemsty..." była ciekawa i dobra, mimo tego że inna niż się spodziewaliśmy; tymczasem przez prawie czterysta stron nie wydarzyło się prawie nic. Autorce udało się wymyślić tylko trzy wątki - urojoną zdr...

Ja wysnułam z powieści wniosek, że każdy świat, zarówno nasz, jak i huxleyowski "nowy wspaniały", ma i zalety, i wady. Za wszystko trzeba zapłacić; nie można napisać ani zrozumieć "Romea i Julii" w świecie, w którym nie istnieje miłość, a jednocześnie - brak miłości zapewnia brak cierpienia. Nie da się stworzyć idealnie zorganizowanego, zadowolonego społeczeństwa, jeśli nie będzie się "warunkować" poglądów, potrzeb i uczuć jego członków (taka lud...

Wywodami Dębickiego momentami były ciekawe; najbardziej zainteresowały mnie opowieść o hipotetycznym potopie i prawdopodobnej reakcji ludzkości oraz próba połączenia teorii naukowych z Biblią (swoją drogą, nie miałam pojęcia, że w XIX w. ludzie na poważnie starali pogodzić się naukę z Księgą Rodzaju, więc przy okazji dowiedziałam się czegoś nowego i po raz kolejny uświadomiłam sobie, że nie należy żadnych idei brać za oczywiste i pojawiające się ...

My chyba czytaliśmy dwie różne książki... Po pierwsze, Klaudyna wcale nie marzyła o wyjeździe do Paryża - wręcz przeciwnie, opuszcza Montigny z żalem, bo wie, że będzie tęsknić za przyrodą, lasami i znajomymi. To właśnie dlatego w Paryżu najpierw popada w chorobę, a później... No właśnie; w drugim tomie energia Klaudyny gdzieś znika, dziewczyna, zamiast "wziąć się w garść", poszukać towarzystwa i rozrywki, coraz bardziej zapada się w smutek, tęsk...

A mi się "Wyspa skarbów" podobała! Tak się wciągnęłam, że przeczytałam ją w dwa dni. Tajemnicza mapa, skarby legendarnego korsarza, piraci, spiski, niebezpieczeństwa, nagłe zwroty akcji, ach! Jim Hawkins, jak każdy nastoletni bohater książki przygodowej, nigdy nie robi tego, co powinien i co kazali mu mądrzejsi od niego, polegając na własnej intuicji, szczęściu i okolicznościach sprzyjających - ale że wykazał się też odwagą, sprytem i przytomnośc...

Bardzo wszystkim dziękuję za pochwały i "polecenie"! Cieszę się, że recenzja się spodobała :)

"Po pierwsze jak na ksiazke o ogrodzie jest tam zdumiewajaco malo o ogrodnictwie, poza pierwsza czescia. Nie sztuka kochac ogrod gdy ma sie ogrodnikow do jego pielegnacji (wiem, ze jej "nie wypadalo" ale jestem pewna, ze gdyby sama MUSIALA zajac sie ogrodem tak ogromnym ze nasiona i sadzonki kupowano hurtowo zapal szybko by jej minal)." Pisała, że chciałaby własnoręcznie zajmować się ogrodem - jest nawet taki fragment, w którym w tajemnicy prz...

Tak? A co cię denerwowało konkretnie?

Jeśli pasjonujesz się ogrodnictwem - koniecznie :)

Bardzo dziękuję :)