Komentarze użytkownika dwarf

"Ciąglę tkwię w zachwycie nad ta książka i aż nie chce mi się sięgać po nic innego." - dokładnie to samo czuję. Doskonała recencja pięknej książki.

A ja muszę przyznać, że treść właśnie poraziła mnie do tego stopnia, że kompletnie nie zwracałam uwagi na styl i formę.

Zgadzam się całkowicie. Miałam dokładnie takie same odczucia po lekturze "Perswazji".

Zgadzam się co do tego, że autoka nie obarcza winą Samburu. Wyraźnie pisze w listach na końcu książki, że problemy wynikały ze zbyt wielkiej różnicy kultur i mentalności. Poza tym zachowanie autorki ja osobiście nazwałabym jednak głupotą. Miejscami bardzo mnie irytowała. Mimo wszystko podziwiałam ją za odwagę, kiedy zdecydowała się rozpocząć całkiem nowe życie w afrykańskim buszu, a także za siłę i wytrwałość, kiedy pojawiały się kolejne, coraz...

A mnie "Polka" nudziła, ledwo dobrnęłam do końca. Nie wiem, może dlatego, że jeszcze sama nie byłam w ciąży, nie potrafiłam się nią zachwycić. Na okładce książki napisano, że jest to "prowokacyjny dziennik szczęśliwej miłości do nienarodzonego jeszcze dziecka", tymczasem większa część owego dziennika dotyczyła refleksji na temat otaczającego świata, a miłości było niewiele. Sczerze mówiąc, czego innego się po tej książce spodz...

Według mnie drugą perełką jest scena podczas polowania, gdy Lesio jest ciągnięty przez dzika. Płakałam ze śmiechu :) W ogóle całe to polowanie jest genialne (przypomniało mi trochę napad na pociąg z "Lesia")

Ja płakałam ze śmiechu! Nie polecam czytania "Lesia" w miejsach publicznych- ludzie dziwnie patrzą ;)

Sądzę, że ostatnim zdaniem swojej wypowiedzi możesz urazić kilka osób...

Misiaku, piszesz, że książki Chmielewskiej Cię irytowały. Nie rozumiem w takim razie dlaczego ich tyle przeczytałeś? Po co, skoro Twoim zdaniem są przeciętne? Jak już pisałam w innym miejscu, moim zdaniem albo trzeba polubić styl Chmielewskiej, albo z niej zrezygnować. Jej humor jest dośc specyficzny i nie każdego musi śmieszyć, to zrozumiałe. Chciałabym nawiązać jeszcze do porównania z Christie. Sama Chmielewska przyznaje, że w jej książkach...

Mnie się "Lesio" podobał szalenie, ale zdaję sobie sprawę z tego, że nie każdemu odpowiada styl, w jakim pisze pani Chmielewska. Jednym podoba się od początku, inni się do niego z czasem przyzwyczajają, inni po prostu nie sięgają po książki tej autorki (wszystkie są w podobnym stylu). Osobiście uwielbiam i podczas czytania zawsze śmieję się w głos :)

"Grzebanie" w sieci ograniczyło się w tym wypadku do wpisania paru słów w wyszukiwarce i kilku kliknięć myszką. Potem czytało się "łatwo i przyjemnie" :)

Ja właśnie skończyłam lekturę "Florencji..". O wyścigach konnych nie wiem nic i muszę przyznać, że na początku nie rozumiałam absolutnie nic. Lubię wiedzieć, a jak powszechnie wiadomo, dla chcącego nic trudnego, pogrzebałam trochę w sieci i znalazłam objaśnienia tych wszystkich gier, a nawet słownik slangu graczy i nagle wszystko stało się jaśniejsze. I książka przestała być straszna.

O, ja się nie zgodzę! "Klin" połknęłam w całości, jednym tchem. I bynajmniej nie dłużyła się przy czytaniu. Uważam, że to świetna książka!