Komentarze użytkownika emygar

Zgadzam się. Tę książkę nie sposób odłożyć gdy się ją zacznie. Trzeba to przeczytać. Taka reakcja pozwala wgłębiać się w coraz to nowsze akcje a przy tym człowiek czytający tę książkę jest wciąż zachwycony.

KSiążka mi się bardzo podobała. Szczególnie to, że nie pozwoliła mi odrazu odp. na wszystkie pytania przez własne domysły. Raz wiadome, a potem wszystko straciło sens. Przeczytałam jednym tchem. Warto było. Nigdy nie czytałam thrillerów, ale teraz je polubiłam, szczególnie napisane przez Harlana :) POlecam.

Melisso bardzo ładnie to ujęłaś. Każdy czytający tą książkę stwierdzi, że rzeczywiście jest idiota (przynajmniej te określenie tak się powtarza wsród przyjaciół księcia, że można w to uwierzyĆ). Jednak tak jak ty to napisałaś Melisso, że książę po prostu znalazł się wśród wilków jako bezbronna owca :( A jednak ta owca powróciła do swojego stanu poprzedniego na samym końcu tego opowiadania > i dlatego wydaje mi się, że jakoby sprawdziło się, że...

Ja właśnie jestem na 400 stronie, i faktycznie nie dobrnełabym gdyby nie moja podświadomośĆ (bardzo silna). I bardzo się cieszę z tego powodu bo naprawde zaczynam się wciągaĆ. Co prawda książka jest olbrzymia, ale można się zauroczyĆ jej wielkością, bo sama myśl, że autor był wielkim pisarzem.

Quo vadis to książka dzięki której poznaje się wewnętrzny świat pierwszych chrześciajan. Podobała mi się ze względu na jej charakter. To ona pozwolila nie tylko odkryĆ miłośĆ z innej strony niż orgia, ale zarazem (pisząc między nami) Polskę. Bardzo ładna.

Nielubię oceniaĆ pisarzy, bo wiem że i tak ktoś mój komentarz potępi. Jednak pisząc o P.C. myślę tylko jedno, że w nim siedzi inna mądrośĆ niż w innych ludziach. Starając się kończyC napisze jedno: On jest moim ulubionym pisarzem....

Całkowicie się zgadzam z jakozak. Ja bardzo polubiłam tą książkę. To właśnie dzieki niej myślę inaczej i patrzę na świat. Maria opisana dzięki Ewie jest podobna (a może nią była) do wzoru.

Przeczytałam tą książkę i myślę, że to jedna z tych powieści, z którą trzeba się pogodziĆ ze złym zakończeniem. To znaczy nie było to takie okrutne, jednak ta kobieta dowiedziała się jak może byĆ ten niby,, święty" niedobrym człowiekiem. Chociaż nie jego wina, że wprawdzie kochał inną. Myślę, że jest warta przeczytania.