Książka: Pochowajcie mnie pod podłogą

Dzieciństwo spędzane pod opieką babci i dziadka wspomina się na ogół z nostalgią i wielkim sentymentem. Bo dziadkowie już nie pracują, a jeśli nawet, to i tak jakoś zawsze potrafią znaleźć dla wnuków więcej czasu, niż go mieli dla własnych dzieci, są wobec nich cierpliwsi, bardziej wyrozumiali, mniej rygorystyczni, mają większe doświadczenie w objaśnianiu dziecku świata, choćby to był tylko jego mały kawałek. Czasem na całe lata starcza ciepła zawartego we wspomnieniu pieczenia ciastek albo klej...

"Pochowajcie mnie pod podłogą" to opowieść o 8-letnim chłopcu, Saszy Sawielewie, który mieszka z dziadkami. Babcia nienawidzi i potępia "rozwiązłość" i nowego męża swej córki, a zarazem matki bohatera. Jej okrutna "miłość" do wnuka bardziej przypomina nienawiść. Traktuje go jak rzecz. Jakby pragnęła posiadać posłuszną, żywą lalkę. Ta "interesowna" opiekuńczość pomaga jej poczuć własne znaczenie. Wydaje się cieszyć z cierpienia dziecka... Pisarz wplótł w fikcyjną historię swe wspomnienia z dzi...

Dramat bardzo gorzki, lecz z dobrym zakończeniem, które niestety nie rozprasza jednak do końca mroku czterech koszmarnych lat z życia dwóch osób. Może trzech? Na scenie pojawia się rosyjski chłopiec – ośmiolatek, bo w prologu, codzie, wstępie, uwerturze twierdzi, że chodzi do drugiej klasy. Dramat składa się z jedenastu scen. Każda liczy mniej więcej od dziesięciu do trzydziestu stron maszynopisu. Nie ma didaskaliów, bo zamienione zostały na relację narratora w pierwszej osobie. To tenże chł...

Książka Sanajewa to historia o tęsknotach: za innym życiem, wolnością i utraconymi marzeniami. Opowieść pisana z perspektywy chorowitego chłopca imieniem Sasza pokazuje, jak blisko na palecie uczuć są miłość i nienawiść. Rodzina Saszy jest rozbita, jej członkowie ranią się wzajemnie i tym samym coraz bardziej oddalają od siebie. Gdy opowiada o tym dziecko, proces ten porusza i szokuje jeszcze bardziej. Na kartach książki autor dokonał rozliczenia się z dzieciństwem, w którym nie ma podzi...

Po przeczytaniu tytułu książki można wyobrazić sobie ponurą historię rodem z cmentarza czy innej umieralni. Nic bardziej mylnego. Debiut rosyjskiego pisarza opowiada historię ośmioletniego chłopca, Saszy Sawielewa. I chociaż nie jest to opowieść o szczęśliwym dzieciństwie, tytułem zdecydowanie nie należy się przerażać. Sasza jest dosyć pechowym dzieckiem. Lista jego chorób zdaje się nie mieć końca, a ilość leków, które przyjmuje, wystarczyłaby do nakarmienia sporego słonia. Mieszka z babcią ...

Paweł Sanajew w swej autobiograficznej powieści głównym bohaterem uczynił dziecko, które doświadcza okrucieństwa płynącego z najbliższego otoczenia. Dziecięcy bohater w zestawieniu z osobistymi wycieczkami literackimi nasuwa mi skojarzenie z główną postacią powieści „Na brzegu” Rubena Gallego. Sasza Sanajewa musi żyć w piekle podobnym do tego, które staje się doświadczeniem głównego bohatera „Na brzegu”. Obaj chłopcy cierpią dodatkowo, bo ich stan zdrowia nakazuje innym patrzeć na nich jak na od...

Nie sugeruj się, Drogi Czytelniku, tytułem tej książki. Nie jest to bynajmniej mroczna opowieść z krypty, ale po prostu historia rosyjskiego chłopca, Saszy Sawielewa. Sasza jest chorowitym dzieckiem, a lista jego dolegliwości wydaje się nie mieć końca. Bogu dzięki, chłopiec ma troskliwą babcię, która całe serce wkłada w pomoc wnuczkowi. Czasem przy tym porządnie rzuci mięsem, wyzwie wszystkich dookoła, ale w gruncie rzeczy kocha swojego wnuka. Paweł Sanajew przedstawia nam w swojej książce...

Sasza Sawielew mieszka z babcią i dziadkiem. Jest chorowity, przez co odmawiane mu są radości wieku dziecięcego. Wylewa się na niego potok przekleństw, nakazów i zakazów; przytłacza go gehenna codzienności dzielonej z babcią-tyranem.

Siłą prozy Sanajewa są postaci z krwi i kości, barwnie odmalowane; codzienne sytuacje opowiedziane błyskotliwie, z niebanalnym poczuciem humoru. Nie ma tu prostego podziału na biel i czerń. Babcia wszak kocha Saszę na śmierć.

W Rosji autobiograficzny debiut 26-letniego Pawła Sanajewa stał się skandalem - zagląda on bowiem za kulisy życia sławnych ludzi. Matka autora jest popularną odtwórczynią ról charakterystycznych, ojczym zaś (powieściowy "karzeł-krwiopijca") to charyzmatyczny aktor filmowy i reżyser Rolan Bykow.

"Pochowajcie mnie pod podłogą" doczekało się w Rosji 16 wydań, ma stałe miejsce na listach bestsellerów, było nominowane do rosyjskiego Bookera.

[Państwowy Instytut Wydawniczy, 2009]