Książka: Tętniące życie

Recenzja oficjalna PWN Recenzent: dot59 Powoli odkrywamy literaturę Dalekiego Wschodu, jeszcze niedawno reprezentowaną na polskich półkach bibliotecznych głównie przez kilku znanych od lat autorów japońskich i jednego (dość świeżej daty) chińskiego noblistę. Nadal chyba tytułów japońskich jest najwięcej, jednak, gdy się rozejrzymy, znajdziemy i chińskie, i wietnamskie, i koreańskie. Z tego ostatniego kraju pochodzi „Tętniące życie”, pierwsza wydana u nas książka Ae-ran Kim, wpisująca się prz...

Para szesnastolatków, pierwsze miłosne uniesienia, ciąża. Z dnia na dzień Mira i Daesu muszą dorosnąć do roli rodziców, dojrzeć szybciej niż ich rówieśnicy. Czas w ich życiu przyspiesza. Maleńki Areum starzeje się jednak w jeszcze szybszym tempie. Choruje na bardzo rzadką chorobę, progerię, i kiedy sam ma szesnaście lat jego ciało ma już grubo ponad osiemdziesiąt.


"Tętniące życie" to książka podejmująca temat starości, tej fizycznej i tej psychicznej. Najczęściej obie idą ze sobą w parze. Czasem zdarza się jednak, że jedna z jej odsłon wychodzi na prowadzenie, zostawiając drugą daleko w tyle. Co wtedy?


"Historia Areuma, opowiedziana jego własnymi słowami, przejmuje do głębi. Wrażliwość chłopca, spostrzegawczość, jego ciągła świadomość śmierci, której od siebie nie odrzuca, a przyjmuje jako nieodzowny fragment życia. Bo życie zawsze tętni pięknem. Nie dbając o choroby i wszelkie zło. Trzeba tylko dać mu szansę".

Anna Sawińska


[Wydawnictwo Kwiaty Orientu, 2022]