Książka: Wymazywanie: Rozpad

Ostatnia powieść wielkiego austriackiego pisarza, rodzaj artystycznego testamentu, ma formę spowiedzi narratora. Franz-Joseph Murau, poróżniony z rodziną potomek austrackich właścicieli ziemskich, pewnego dnia otrzymuje wiadomość o śmierci rodziców w wypadku samochodowym - śmierci, która czyni go spadkobiercą rodzinnego majątku Wolfsegg. Stojąc w oknie swego rzymskiego mieszkania z telegramem w ręku, bohater podejmuje próbę rozrachunku z przeszłością, ze wszystkim, co było w niej fałszywe i niegodne. Rozpoczyna się gigantyczny retrospektywny monolog, będący jednocześnie krytyką współczesnej filozofii życia oraz norm i wartości austriackiej tradycji, w którym wielką rolę odgrywa drapieżna wirtuozeria autora. Historia posiadaczy ziemskich, którzy konwersacją przy obiedzie usiłują zatuszować sympatię dla nazistów, jest godną kulminacją twórczości artysty oryginalnego i zdumiewającego.

[W.A.B., 2004]

Ci ludzie, mam na myśli twoich rodziców, powiedział, nie tylko zamówili sobie abonament na życie, na każdy dzień, wchodzą w życie jak do teatru, na okropną komedię, bez cienia wstydu wchodzą w to swoje życie jak do odrażającego teatru, w którym słychać głównie fałszywe dźwięki, i żyją, bo tak trzeba, a nie dlatego bo chcą żyć, nie dlatego, iż życie jest ich namiętnością, nie, żyją dlatego, że ich życie zostało zaabonowane przez ich rodziców. I podobnie jak w niewłaściwych momentach w teatrze, ró...