"Orkan na Jamajce" to z pozoru lekka opowieść o przygodach gromadki niesfornych dzieciaków, którym los zgotował wiele ekstremalnych przeżyć. Jednak gromadka ta jest dość niezwykła...

Akcja powieści toczy się w drugiej połowie XIX wieku. Ośmioro dzieci wyrusza w podróż do ojczyzny - Anglii i przypadkiem dostaje się na statek piratów, którzy jednak najlepsze lata pirackiej żeglugi mają już za sobą. Dzieci, początkowo niczego nieświadome, powoli orientują się w profesji swoich gospodarzy. Tłumią w sobie strach i pozwalają sobie na beztroskę nieskończonych zabaw na statku, szybko przywiązując się do piratów.

Życie na statku rządzi się swoimi zasadami, dlatego świat dzieci staje się coraz bardziej irracjonalny i amoralny, głównie pod wodzą jednej z dziewczynek - Emilki, która posiada wśród nich największy autorytet.

Książka o możliwościach dziecięcej wyobraźni i szaleńczym sposobie myślenia niedojrzałych umysłów, których wpływ mąci system wartości i porządku stworzony przez dorosłych.

Powieść ta mocno kojarzy mi się z "Władcą much" Williama Goldinga.