Bebe Bitner cechowała się wielkim opanowaniem i uporządkowaniem. Żyła w rodzinie, gdzie dominowała wylewna matka-aktorka. Chcąc zachować odrębność, dziewczyna zaczęła ukrywać uczucia, zamykać się w sobie. Zawsze trochę spłoszona, ożywała dopiero czytając książki lub pogrążając się w strefie własnych przemyśleń. W trakcie rozwoju akcji widzimy, jak Bebe odkrywa, że wpędziła się w pułapkę - nie umie uzewnętrzniać tego, co czuje. Poznaje jednak ludzi, dzięki którym zmienia się i powoli odkrywa, kim naprawdę jest.

Te zdarzenia przypominają mi zdarzenia z życia Aurelii i Żaby. Wszystkie te bohaterki są niejako wycofane w siebie, bojące się świata i ludzi (ich rodzice nie uczą ich życiowej odwagi i nie dostrzegają efektów tego). Z drugiej strony są bardzo wartościowe i po prostu właściwy człowiek (lub zdarzenie) musi im pomóc pokazać siebie. Czy te podobieństwa oznaczają, że takich ludzi jest naprawdę dużo?

MM daje nam do zrozumienia, że w początkowej fazie życia tak wiele zależy od naszych rodziców! Jednak zmienia się to w okresie nastoletnim i wtedy to my sami możemy zmieniać swoje życie! Wszystko przed nami!