Ze sceptycyzmem, bo to jednak proza kobieca, podchodziłem do "Przyjaciół" Marty Madery, ale jak już podszedłem, to się okazało, że oderwać się nie mogę :D. Zatopiłem się w knajpiano-kazimierskiej rzeczywistości, którą "bez ściemy" i z wielką lekkością pióra przedstawia autorka. Poznałem jej paczkę i polubiłem, razem z wadami i zaletami każdego jej członka/członkini z osobna. Śmiałem się, ba, rżałem ze śmiesznotek typu "z życia wzięte" i niebezpiecznie pociły mi się oczy, kiedy w życiu bohaterów pojawiał się kolejny życiowy zakręt.

Książka pani Marty pomogła mi spojrzeć na swoje życie nieco z boku. Bo to, co się widzi u innych, jakoś umyka, kiedy patrzymy na siebie. A tu obrazki jak z własnego życia i dylematy też. I problemy z dziećmi. I z kasą. Ale też dużo radości z życia. Z prostych przyjemności.

Postawiła mnie do pionu. Pomogła podjąć pewne decyzje. Pomogła zrozumieć niektóre rzeczy. Aaa, że niby czytadło? Ale za to jakie. :)

Polecam. Sto razy lepsze, jako pomoc w dostrzeganiu rzeczy oczywistych, niż osławiony lekarz dusz - Coelho.