Książka: Przyjaciele

Ze sceptycyzmem, bo to jednak proza kobieca, podchodziłem do "Przyjaciół" Marty Madery, ale jak już podszedłem, to się okazało, że oderwać się nie mogę :D. Zatopiłem się w knajpiano-kazimierskiej rzeczywistości, którą "bez ściemy" i z wielką lekkością pióra przedstawia autorka. Poznałem jej paczkę i polubiłem, razem z wadami i zaletami każdego jej członka/członkini z osobna. Śmiałem się, ba, rżałem ze śmiesznotek typu "z życia wzięte" i niebezpiecznie pociły mi się oczy, kiedy w życiu bohaterów ...

Osoba poszukująca swego miejsca w życiu, przedzierająca się przez uciążliwości i absurdy codzienności, to żelazny temat pewnego podgatunku współczesnej prozy obyczajowej, tworzonego przede wszystkim dla kobiet i przede wszystkim z kobiecej perspektywy. Niełatwo przekształcić ten wątek na tyle twórczo, by powstały produkt nie wykazywał pewnych analogii do opublikowanych już utworów, a jednocześnie nosił znamiona prawdopodobieństwa. Toteż i w „Przyjaciołach” można dopatrzyć się jakiegoś pokrew...

Marta Madera - matka, żona, studentka. Miłośniczka kotów, sałatki z krewetek, kawiarnianego półmroku i krakowskiego Kazimierza, który przez długi czas był dla niej miejscem pracy zarobkowej, zabawy i ucieczki od zębatej rzeczywistości. Do dziś - choć nie pracuje już w gastronomii - knajpy na Kazimierzu są dla niej środowiskiem niemal naturalnym. Ma swoje ulubione miejsca, gdzie zasiada z odrapanym komputerem z przeceny, kubkiem kawy albo herbaty i łowi barowe żarciki, podsłuchuje klientów, wspomina... Pisze. Barmani i stali bywalcy podczytują ukradkiem i dorzucają swoje trzy grosze. Czasem cztery.

„Przyjaciele” to historia grupy bliskich sobie krakowian, opowiedziana w wielu odsłonach. Łączy ich przyjaźń, a przede wszystkim Kazimierz i knajpka Banaś - właściwie Smutny Banaś - w której spotykają się często, by komentować codzienne życie i miłosne rozterki. Tu podejmują - wzajem i za siebie - ważne decyzje i wspierają się w walce z nałogiem nikotynowym. „Zwyczajne” noce na Kazimierzu, błyskotliwe dialogi, świetny humor sytuacyjny i absurdy dzisiejszej polskiej rzeczywistości to materia tej książki.
Oczywiście wszelkie podobieństwa do realnych zdarzeń oraz osób są jak najbardziej przypadkowe - jeśli w ogóle możliwe.

Bo czy może istnieć ktoś taki jak Duduś: „człowiek o bliżej nieokreślonej profesji aktualnej i ściśle określonych potencjalnych możliwościach”.

[Prószyński i S-ka, 2006]