Książka: Miś zwany Paddington: Pierwsza opowieść o niedźwiadku z mrocznych zakątków Peru

Typ recenzji: oficjalna PWN Recenzent: Asia Czytasia (Joanna M.) Czy znacie Paddingtona? To sympatyczny niedźwiadek, który przybył z Peru do Londynu. Pod swój dach przygarnęli go państwo Brown, nie przypuszczając, jakie zamieszanie wprowadzi w ich życie. Cechują go dobre maniery, wielkie serce, ale też ogromna ciekawość świata, która doprowadza do wielu zabawnych sytuacji. „Miś zwany Paddington” rozpoczyna się w momencie, kiedy państwo Brown jadą na dworzec odebrać córkę. Wracają i z Judy...

Bardzo przyjemna opowieść o Anglii lat 60. Państwo Brown przypadkiem poznają niedźwiadka pochodzącego z najmroczniejszego zakątka Peru, który wyemigrował za namową swojej ciotki Lucy. Paddington, bo tak dano misiowi na imię, ma talent do wpadania w tarapaty. Bardzo lubi jeść słodkie i lepkie rzeczy, z czego początek bierze wiele z jego problemów. Jest bardzo dobrze wychowanym niedźwiedziem, więc stara się naprawić wszystkie swoje błędy, co często prowadzi do większego zagmatwania sytuacji. Ks...

Najsłynniejsza opowieść o misiu Paddingtonie – teraz z pięknymi kolorowymi ilustracjami.

„Właśnie wtedy Paddington po raz pierwszy zobaczył tort urodzinowy. Jego oczy, zawsze duże i okrągłe, zrobiły się tak duże i okrągłe, że nawet pani Bird oblała się rumieńcem dumy.
– Specjalne uroczystości proszą się o specjały – powiedziała i szybko poszła do jadalni. (…)
Istotnie, tort był wspaniały. Polany lukrem, z kremem i marmoladą w środku. Na wierzchu stała jedna świeczka i było napisane: Paddingtonowi z najserdeczniejszymi życzeniami w dniu urodzin – od wszystkich”.

„Paddington już od 60 lat jest najlepszym przyjacielem dzieci z całego świata. Chyba każdy z nas ma misia w sercu! Życzę mu zatem, aby wciąż był dla czytelników wzorem tolerancji, uprzejmości i wytrwałości w dążeniu do celu”

Artur Żmijewski

„Kto jak kto, ale miłośnik kanapek z marmoladą musi lubić wszelkie okrągłości, także te urodzinowe! Paddingtonowi życzę, by pozostawał ulubionym misiem kolejnych pokoleń dzieci na całym świecie. I żeby przypominał dorosłym, kim jest tak naprawdę uchodźca - a może raczej: przychodźca - z różnych mrocznych zakątków świata”.

Michał Rusinek

[Znak Emotikon, 2018]