Książka: Skąpiec

Jean Baptiste Poquelin, francuski komediopisarz znany też jako Molier, napisał ponad 30 sztuk. Jedną z najbardziej znanych jest „Skąpiec”, opowieść o skomplikowanych powiązaniach w typowej siedemnastowiecznej rodzinie francuskiej, która toczy się w Paryżu. Ojciec, Harpagon – tytułowy skąpiec, ma ukryty majątek i zamierza ożenić się z młodą dziewczyną, Marianną, która wkrótce ma się z nim zapoznać za pośrednictwem swatki Frozyny. Nie wie jednak, że jest to również wybranka jego syna, Kleanta. ...

"Skąpiec", jedna z najzabawniejszych komedii Molière'a, należy do "żelaznego repertuaru" teatrów.

W utworze tym autor prowadzi z czytelnikiem swoistą grę, balansując między komizmem a tragizmem. Molière potrafi rozśmieszać do łez, a równocześnie ukazać smutną prawdę o nas samych. "Skąpiec" jest, tak naprawdę, komedią o człowieku ogarniętym chorobliwą manią posiadania majątku za wszelką cenę. A cena to naprawdę wysoka - zniszczone więzy rodzinne i samotność. Tytułowy bohater, Harpagon, przestaje być komiczny w scenach, które pokazują go jako ojca. Z powodu skąpstwa nie liczy się z uczuciami swoich dzieci, nienawidzi ich i chce się ich pozbyć. W tym celu snuje małżeńskie plany - córkę wyda za każdego, kto weźmie ją bez posagu, syn powinien się ożenić ze starszą i bogatą wdową.

Komedia ta ukazuje więc całkiem niewesołe oblicze jako studium tyranii i przemocy w rodzinie, a także skrajnego materializmu. I kto wie, czy właśnie nie to odczytanie jest najbardziej interesujące i aktualne dla współczesnego czytelnika.

[Zielona Sowa, 2002]

...mało jest w literaturze imion własnych, które by w tym stopniu przeszły w ogólne słownictwo co imię Harpagona; mało postaci, które by się wraziły w pamięć tak niezatartymi rysami jak ten starzec o drapieżnych zakrzywionych palcach. (...) ze wszystkich utworów Moliera "Skąpiec" jest pod wieloma względami jednym z najśmielszych - jako rozszerzenie ram komedii, jako ukazanie, pod komiczną formą, bezwzględnie obnażonej i smutnej prawdy życia. Tadeusz Żeleński - Boy [PIW, Warszawa 1992]