Książka: Abel i Kain

Rok 1900. W majątku ziemskim Stępowo, którego właścicielem jest Adam Poniński, dochodzi do dramatycznych wydarzeń. Najpierw po porodzie umiera synowa starszego pana (dziecko dzieli jej los), a następnie jego ukochany syn (również noszący imię Adam), dziedzic majątku, zostaje zastrzelony. Mało tego – głównym podejrzanym jest młodszy brat denata, Edward. Zostaje on osadzony w więzieniu, ale uparcie odmawia składania wyjaśnień. Nie robi nic, aby się oczyścić z zarzutów. Jak się okazuje, nieboszczyk...

Na początek kilka liczb: równe 400 stron tekstu, ok. 7 godzin niemal nieprzerwanego czytania, ocena 6. Może ktoś czyta szybciej, może znalazłoby się wytłumaczenie w stylu "była niedziela, wakacje, miała czas, nudziła się, to przeczytała", ale prawda jest taka, że książka pochłonęła mnie całkowicie i przeczytałam ją po prostu "za jednym posiedzeniem"! Powieść "Abel i Kain" odnosi się do znanego wątku biblijnego, z którego autorzy korzystali nie raz (wystarczy przywołać choćby "Na wschód od Ede...

Rec. Ewa Popielarz Ocena: 5,5/6 Przełom XIX i XX wieku to jeden z lepszych okresów na umieszczenie akcji kryminału. Szczególnie polskiego. Już sam fakt, że kraju nie ma na mapach Europy, a wielkimi krokami zbliża się pierwsza największa tragedia w dziejach ludzkości – nadaje takiej powieści nutkę tajemniczości i przeszywa dreszczem. Katarzyna Kwiatkowska nie wykorzystała jednak nośnego historycznego motywu, by zwiększyć zainteresowanie powieścią. Nie musiała. Kryminał broni się sam. ...

Za oknem nic nie wskazuje na to, że mamy już w kalendarzu wiosnę. Zimno, śnieżno, a krajobraz bardziej przypomina ten z okolicy Bożego Narodzenia niż Wielkanocy. Ja jednak przez ostanie dni miałam wrażenie, że wokół mnie panują całkiem inne temperatury. Wszystko przez nową powieść Katarzyny Kwiatkowskiej, "Abel i Kain". W zeszłym roku pisałam o "Zbrodni w błękicie", pierwszej powieści z Janem Morawskim w roli głównej. Wtedy, w środku lata, czytałam o mroźnej zimie, teraz, kiedy śnieg za oknem, o...

Jest lipiec 1900 roku. Europa żyje drugimi Igrzyskami Olimpijskimi połączonymi z paryską Wystawą Światową, lecz w Wielkim Księstwie Poznańskim tamte wydarzenia schodzą na dalszy plan wobec popełnionej właśnie zbrodni. Zamordowano młodego arystokratę, zaś o dokonanie tego przestępstwa policja pruska podejrzewa… brata ofiary.

Detektyw-amator Jan Morawski po raz kolejny staje przed koniecznością rozwiązania tajemnicy zbrodni.

Nieżyjący mężczyzna był dziedzicem olbrzymiego majątku, wobec tego najbardziej prawdopodobnym motywem wydaje się pragnienie zdobycia fortuny. W miarę jednak, jak Morawski poznaje mieszkańców pałacu i okolicy, a także fakty z życia zamordowanego, dochodzi do wniosku, że poza chciwością powodem morderstwa mogła być również zemsta lub miłość.

Na szczęście Jan nie musi zajmować się tylko tropieniem mordercy: bierze udział w pikniku, zwiedza wzorowe gospodarstwo, ratuje starego kawalera z matrymonialnej opresji, zaplata pewnej damie warkocze i przygląda się drylowaniu… porzeczek.

[Novae Res, 2013]

Jakoś nie zaiskrzyło pomiędzy mną a Katarzyną Kwiatkowską. Obiektywnie jest wszystko, co tygrysy lubią najbardziej: XIX wiek, intryga kryminalna, opisy jedzenie i wnętrz, nawiązania do starożytności i innej pięknej literatury. A ja cały czas byłam lekko znudzona. Co nie jest wskazane przy prostym kryminale. No i ten Jan Morawski - przeraźliwie nudny. Może problem w tym, że autorka za bardzo przerysowywuje postaci?