Książka: Godzina prawdziwych odczuć; Leworęczna kobieta

W obu prezentowanych tu kolejnych mikropowieściach austriackiego prozaika, poety i dramaturga Petera Handkego (ur. 1942), „Godzinie prawdziwych odczuć" i „Leworęcznej kobiecie", powracają motywy znane już z jego utworów wcześniejszych: wyobcowanie jednostki w dzisiejszej cywilizacji, pozrywane więzi i bariery psychiczne udaremniające porozumienie, skłócenie z życiem i samym sobą. Jednakże bunt przeciw stereotypom słów, zachowań i układów, chęć odzyskania utraconej autentyczności przeżyć to nie powtórzenie, lecz kontynuacja problematyki nurtującej pisarza m.in. w „Krótkim liście na długie pożegnanie".

Bohaterem „Godziny prawdziwych odczuć" jest referent prasowy ambasady austriackiej w Paryżu, któremu na pozór nie brak podstaw do satysfakcji życiowej, zadowolenia, a nawet szczęścia. I oto nagle, pod wpływem koszmarnego snu, Gregor Keuschnig zaczyna czuć się kimś innym, odmienionym, całe dotychczasowe życie wywołuje w nim niechęć, a otoczenie im bliższe, tym bardziej wydaje mu się obce.

Marianna z „Leworęcznej kobiety" jest również taką zagubioną egzystencją żyjącą w dobrze zorganizowanym świecie pozorów i pozornych sukcesów. Jej natura buntuje się nagle przeciwko ciśnieniu stereotypów zachowań, myśli i działań; bohaterka gestem rozpaczy próbuje wyrwać się z krępujących ją więzów.

Powieść ta posłużyła Handkemu za scenariusz do filmu w jego własnej reżyserii, który polscy widzowie mieli okazję oglądać w ubiegłym roku.

[Czytelnik, 1980]