Książka: Zatracenie

Powieść "Zatracenie" (1948) to ostatni ukończony utwór Osamu Dazaia, wydany pośmiertnie. Bohaterem jest Yozo, od dziecka wrażliwy i utalentowany plastycznie syn bogatego właściciela ziemskiego. W osamotnieniu przeżywa chorobliwy lęk przed ludźmi. Czuje się zagubiony w świecie, w którym trudno odróżnić prawdę od kłamstwa, gdzie upadają stare ideały i tracą znaczenie dotychczasowe wartości. Dręczy go poczucie wstydu, niska samoocena i przekonanie o niemożności sprostania wymaganiom stawianym przez otoczenie. W dzieciństwie ratunkiem przed wyniszczającymi uczuciami jest błazenada, w wieku młodzieńczym i późniejszym ucieczka na margines społeczny i w nałogi. Nieszczęśliwe życie Yozo kończy samobójczą śmiercią.


"Zatracenie" to bardzo osobista powieść Osamu Dazaia jako emocjonalnego człowieka i ambitnego twórcy, przedstawiciela zanikającej grupy społecznej, a także narodu, którego ojczyzna poniosła klęskę w wojnie.

Utwór Dazaia był wielokrotnie przedmiotem adaptacji zarówno filmowych – fabularnych i animowanych, jak i komiksowych.


"Utraciłem prawo do nazywania się człowiekiem. Definitywnie przestałem nim być".


[Wydawnictwo Czytelnik, 2020]

Pozycja podobno kultowa w Japonii (przynajmniej kiedyś). Nie wiem, może gdybym ją czytałam 20 lat temu, a już najlepiej w latach 50., uznałabym, że jest odkrywcza i zachwyciłabym się. Ale dziś wyłącznie się znudziłam. Ot, kolejny wykolejony młodzieniec, który się stacza. Właściwie – nie wiadomo dlaczego. Stacza się, bo taki ten świat zły, a on taki zagubiony. Nie przekonuje mnie to.