Książka: Dom zbrodni

Złożymy dziś wizytę w „małym przestępczym domu...”[1] Mieszka w nim, mająca greckie korzenie, rodzina Leonidesów. Spaja ją przedsiębiorczy Aristide Leonides. Mężczyzna ma już osiemdziesiąt wiosen na karku, ale w dalszym ciągu jest pełen życia i czuwa nad krewnymi. Służy im radą i finansowym wsparciem. Wydaje się, że rodzina darzy go szacunkiem oraz sympatią. Chyba jednak "dziadunio" zalazł komuś za skórę, bo targnięto się na jego życie, i to z sukcesem. „Dom zbrodni” Agathy Christie to powieś...

Z niektórymi książkami mam tak, że mimo pozytywnych recenzji czy osobistych rekomendacji pokrewnych czytelniczych dusz, którym ufam jeszcze bardziej, niż tekstom pisanych przez osoby zupełnie mi nieznane, jakoś nie mogę się zebrać, żeby po nie sięgnąć. Nawet jeśli są to dzieła skądinąd dobrze mi znanych i lubianych autorów. Fanką Lady Agathy zostałam już w dzieciństwie, zachwycona do nieprzytomności przerażającą fabułą „Dziesięciu Murzynków”, ale wyczytawszy, co tylko było w lokalnej bibliotece,...

"Dom zbrodni" należy do książek, które Agatha Christie – jak sama deklaruje we wstępie – pisała z prawdziwą przyjemnością. Trudno orzec, na ile miało to wpływ na jakość tej powieści. Natomiast nie budzi wątpliwości, że "Dom zbrodni" jest jednym z największych dokonań Królowej Kryminału. 1947 rok, powojenna Anglia. Zostaje otruty Arystydes Leonides – z pochodzenia Grek, zamożny restaurator ze smykałką do interesów, a prywatnie oddany rodzinie, zawadiacki staruszek z charakterem. Jego śmierć s...

Całkiem przypadkiem wygrzebałem tę pozycję na półce rodziców. Z Agatą Christie miałem do czynienia tylko w postaci "Morderstwa w Orient Expresie", a że to jedna z czołowych autorek kryminałów, wstyd nie zapoznać się z większą liczbą jej utworów. Pisarka kojarzona głównie z postaciami Herkulesa Poirot i panny Marple tym razem wychodzi poza swój schemat. Czas po drugiej wojnie światowej. W Kairze spotyka się dwójka ludzi: pracujący w dyplomacji Charles i Sophia. Ich przyjaźń szybko przeradza si...

Kolejna niebanalna powieść Agathy Christie, utwierdzająca w przekonaniu, że przydomek "Mistrzyni Kryminału" jest jak najbardziej na miejscu. Nawet najbardziej wybredny czytelnik będzie zadowolony. W domu zamieszkanym przez familię Leonidesów dochodzi do morderstwa. Nestor rodu (Arystydes) umiera wskutek iniekcji silnej trucizny - eseryny. Osobą najbardziej zorientowaną w sytuacji jest 12-letnia, wścibska Josephine, namiętna czytelniczka powieści kryminalnych i samozwańczy detektyw. Dziecko ni...

Agata Christie

Urodziła się 15 września 1890 r. w Anglii. W wieku 11 lat, po śmierci ojca, zaczęła jeździć z matką po świecie. Był to początek jej życiowej pasji - podróżowania. W czasie pierwszej wojny światowej pracowała w aptece - stąd jej znakomita znajomość trucizn.

Pierwszą powieścią z postacią słynnego detektywa Herkulesa Poirota była "Tajemnicza historia w Styles", wydana w 1920 r. Z biegiem czasu sympatia autorki do detektywa malała, kochali go jednak czytelnicy. Był tak popularny, że w 1975 r. po ukazaniu się książki "Kurtyna", w której Poirot ginie, "New York Times" opublikował klepsydrę.

Agata Christie napisała ponad 80 kryminałów, a także kilka powieści obyczajowych pod pseudonimem Mary Westmacott. Jej książki, przetłumaczone na około 100 języków, zostały wydane na świecie w liczbie ponad 2 mld egzemplarzy. W księdze Guinnessa figuruje jako najlepiej sprzedająca się autorka wszech czasów.

Większość twórczości Christie została sfilmowana. Na podstawie jej utworów powstały też sztuki teatralne, komiksy, a nawet gry wideo. Pisarka zmarła 12 stycznia 1976 r.


"Dom zbrodni"

Kiedy grecki milioner Arystydes Leonides zostaje otruty, podejrzenia padają na Brendę - młodą wdowę. Wnuczka ofiary Josephine to wścibska nastolatka - uwielbia kryminały i podsłuchuje, więc o krok wyprzedza policjantów. Trzeba uważnie słuchać, bo mordercy są próżni i lubią się chwalić!

Ekscentryczni spadkobiercy, listy miłosne i panieński notes to tropy w śledztwie.


"Dom zbrodni" jest wykładem na temat anatomii morderstwa, a przewrotne zakończenie i dziś może budzić sprzeciw. Nic dziwnego, że to ulubiona powieść Agaty Christie, która uważała, że "każdy jest zdolny do zbrodni".


[Wydawnictwo Dolnośląskie, 2014]

- W niektórych książkach ginie jedna osoba po drugiej - poinformowała mnie z lubością Josephine. - W końcu znajduje się mordercę, bo jest jedyną osobą, która zostaje przy życiu. - Josephine, obudź się! To nie powieść kryminalna. Tu są Trzy Szczyty w Swinly Dean, a ty jesteś dziewczynką, która czytała za dużo kryminałów. [Wydawnictwo Dolnośląskie, Wrocław 1999]