Książka: Pan Wołodyjowski

Ostatnia część „Trylogii” Henryka Sienkiewicza, to nie tylko domknięcie całości wielkiego dzieła, ale także wypełnienie myśli „ku pokrzepieniu serc”.„Pan Wołodyjowski” jako powieść, gdzie wątki historyczne przeplatają się z miłosną grą bohaterów, jest dziełem, które niewątpliwie wpisuje się w rozpoczęty cykl utworów mających pełnić określoną funkcję- utylitarną. Czym zatem urzeka opasły w formie utwór? Przede wszystkim kolorytem epoki, grą szlachetnych, choć nieraz okrutnych wobec swych ...

"Pan Wołodyjowski", ostatnia część Trylogii Henryka Sienkiewicza, poświęcony jest (o czym mówi nam tytuł) pułkownikowi Michałowi Jerzemu Wołodyjowskiemu. Po utracie swej wybranki - Anusi Borzobohatej Krasieńskiej, mały rycerz znajduje pocieszenie u boku Basi, z którą wkrótce się żeni. Trzecia część Trylogii opowiada o losach tej pary, której szczęściu zagraża Azja Tuhajbejowicz, syn Tyhaj-Beja, zakochany w Basi do obłędu. Oczywiście książka Sienkiewicza nie mogłaby być tylko o miłości. Opowia...

"Pan Wołodyjowski" to ostatni tom monumentalnej Trylogii. Tym razem głównym bohaterem jest pułkownik Jerzy Michał Wołodyjowski, najmniejszy ciałem, ale największy duchem. Po śmierci ukochanej Anusi bohater pociesza się rezolutną Basią. Niestety - wróg, tym razem w postaci Turcji, najeżdża nasz biedny kraik. Kto go powstrzyma, jeśli nie Wołodyjowski. Tymczasem jednak piękna Basia wpada w oko Azji - jednemu z wiernych Rzeczypospolitej dowódców tararskich. Dumny dowódca gotów jest zdradzić wszystko...

"Pan Wołodyjowski" to trzecia i zarazem ostatnia część Trylogii Henryka Sienkiewicza, wybitnego polskiego pisarza i laureata nagrody Nobla, żyjącego w latach 1846-1916. Tak jak pozostałe dwie części cyklu, dzieło zostało napisane dla "pokrzepienia serc" w bardzo trudnym dla Polski okresie niewoli. Sienkiewicz w Trylogii przypominał okresy niepodległości i świetności Rzeczpospolitej oraz przekonywał, że "nie masz takowych terminów, z których by się virbus unitis [wspólnymi siłami] przy boskich au...

Urodził się 5 maja 1846 w dworku w Woli Okrzejskiej na Podlasiu. Wychował się na wsi, lubił przyrodę, a także dobrze czuł się w zamożnych dworkach swoich krewnych. Ukończył gimnazjum, szkołę w Pałacu Staszica. Po maturze w 1866 wstąpił do Szkoły Głównej w Warszawie, gdzie przyjęty został na wydział prawny, następnie przenosił się kolejno na wydział lekarski, na filologię i ponownie na medycynę. Ostatecznie jednak wybrał filologię. Jednak Uniwersytet opuścił w 1871, nie złożywszy jednego z egzam...

Konie ruszyły: wyprężone sznury pociągnęły za nogi Azji. Ciało jego sunęło przez mgnienie oka po ziemi i trafiło na zadzierzyste ostrze. Wówczas ostrze poczęło się w nim pogrążać i jęło się dziać coś strasznego, coś przeciwnego naturze i człowieczym uczuciom! Kości nieszczęśnika rozstępowały się, ciało darło się na dwie strony; ból niewypowiedziany, tak straszny, że graniczący niemal z potworną rozkoszą, przeniknął jego jestestwo. Pal pogrążał się głębiej i głębiej.
Tuhaj-bejowicz zwarł szczęki, wreszcie jednak nie wytrzymał - zęby jego wyszczerzyły się okropnie, a z gardzieli wydobył się krzyk: A!a!a! - do krakania kruka podobny.
[...]
Dwóch silnych chłopów podniosło go ku górze. Azja począł teraz patrzeć na niego z bliska, mrugając ciągle, jakby chciał poznać, co to za człowiek wspina się aż do jego wysokości. Tymczasem wachmistrz rzekł:
- Pani wybiła ci jedno oko, a ja sobie ślubowałem, że ci wywiercę drugie.
I to rzekłszy zapuścił ostrze w źrenicę, zakręcił raz i drugi, a gdy powieka i delikatna skóra otaczająca oko owinęły się już naokół skrętów świdra - szarpnął.
Wówczas z obu jam ocznych Azji wypłynęły dwa strumienie krwi i płynęły jakby dwa strumienie łez po jego twarzy.

---
* Henryk Sienkiewicz, "Pan Wołodyjowski", Państwowy Instytut Wydawniczy, 1956, s. 575-576.

„Pan Wołodyjowski” mojego serca nie pokrzepił, nie było też to bynajmniej potrzebne. Ale czytając wyobrażałam sobie, że przyszło mi żyć w wieku XIX, kiedy książka ta ukazywała się w odcinkach w prasie, i siedząc gdzieś w Warszawie marzę o czasach, gdy Polska istniała jeszcze na mapach świata, o odległych czasach przed rozbiorami. W inny sposób nie dałabym rady przebrnąć przez tę historię. Nie umniejszam oczywiście roli Sienkiewiczowskiej „Trylogii”, która jako całość stanowi bardzo zgrabną an...