Dodany: 05.01.2013
|
Autor: filolog
Klaus Konjetzky (ur. w 1943 r. w Wiedniu, mieszka w Monachium) studiował historię, filozofię i germanistykę. Jako pisarz zwrócił uwagę krytyków w latach siedemdziesiątych, publikując m.in. tom poezji „Die Hebriden” oraz „Poem vom grünen Eck” - utwór, który zyskał rozgłos jako wypowiedź poetycka ukazująca nie tylko nowe możliwości liryki, ale także mówiąca więcej o buncie młodej generacji lat sześćdziesiątych niż wiele ówczesnych powieści.
Konjetzky jest również autorem licznych opowiadań, słuchowisk radiowych i esejów krytycznoliterackich, współwydawcą pisma „Literarische Hefte” i współpracownikiem periodyku „kürbiskern”.
Bohater jego nowej książki, Wenzel Wobrowski, to przedstawiciel pokolenia współcześnie wchodzącego w życie. Zamknięty w sobie, nieśmiały, chwilami komiczny, chciałby przecież „zostać kimś”, ale nie potrafi określić, co właściwie chciałby osiągnąć. Gnębią go wlokące się studia, nie ukończona praca doktorska, niecierpliwi romans z dobrze w życiu usytuowaną, młodą lekarką. Marzy więc o szczęściu, które zapewne znajduje się gdzieś „na drugim końcu dnia”. Czy miłość, ta prawdziwa, sprawi, że typowy outsider znajdzie swoje miejsce wśród ludzi?
Kapitalna charakterystyka środowisk, w których obraca się Wenzel, precyzyjne odnotowania ich obyczajów i śmiesznostek, od elity naukowej po... młody aktyw związków zawodowych, sprawiają, że widzimy obraz pewnego społeczeństwa z całkiem nowej perspektywy.
[Państwowy Instytut Wydawniczy, 1987]