Laura Bolton nie żyje, lecz nie chce odejść. Jej rozdarta rozpaczą matka wciąż czci pamięć córki, Laura nie odstępuje też męża, robiącego karierę młodego dziennikarza - nawet wówczas, gdy kocha się on z inną kobietą. Andrew nie radzi sobie z sytuacją, w której się znalazł, nie potrafiąc podjąć decyzji o związaniu się z kochającą go Sarą. Dostaje się pod wpływ bezkompromisowej i skłonnej do manipulacji autorki sztuk teatralnych, Catherine Samuelson, która jest zaintrygowana śmiercią: "Śmierć dwukrotnie rozdaje karty, panie Bolton: najpierw dostajemy naszą fizyczną śmierć, a potem śmierć prawdziwą - niepamięć - kiedy wszyscy o nas zapominają".
W tej poruszającej powieści zmarli przemawiają własnymi głosami. Domagają się, aby ich wysłuchać, żądają zemsty, przebaczenia lub zrozumienia, przede wszystkim jednak chcą zostać ocaleni od kolejnej śmierci - niepamięci. Jest wśród nich Michael O'Halloran, morderca z IRA, Kate Fenton, prześladowana żona, której śmierć okazała się wstrząsająca; Annabelle, zdolna dziewczyna, która powinna żyć wiecznie; Peter Bishop, który umarł emocjonalnie na długo przed tym, jak go zamordowano. Ich głosy, bezustannie i przeraźliwie natarczywe, są przywoływane przez Catherine Samuelson i cynicznego Maxa, a także tych, którzy cierpią, lecz zaczynają zapominać. Mają one głęboki wpływ na Andrew i wszystkich poruszonych śmiercią Laury.
"Niepamięć" to śmiała i piękna powieść, w której zderzają się niepokojące prawdy o śmierci, miłości i pamięci.
[Zysk i S-ka 2002]